„Voor reformatorische jongeren is het kijken naar speelfilms net zo vanzelfsprekend als het sturen van een appje. Dat blijkt uit een onderzoek onder 3000 reformatorische jongeren in de leeftijd van 13 tot 21 jaar, zo konden we lezen in het RD van 17 november 2023. Uit eerder onderzoek bleek al dat het mediagebruik van christelijke en niet-christelijke jongeren nauwelijks van elkaar verschilt. Het nieuwe onderzoek biedt op dat punt helaas weinig positieve verrassingen. Het is goed dat dergelijk onderzoek periodiek plaatsvindt, omdat het inzicht biedt in het veranderende online-gedrag van reformatorische jongeren.

Wat dit recente onderzoek aantoont is dat het kijkgedrag voor een meerderheid van deze jongeren volledig losstaat van dat wat de Tien Geboden van God als heilzame leefregels voorschrijven. (…) Onze jongeren schakelen met het grootste gemak tussen leer en leven, terwijl elke ouder graag zal zien dat hun kinderen de kern van het christelijk geloof in woord en daad uitdragen. Velen zullen zichzelf tekort voelen schieten. De jeugd laat onszelf ook in een spiegel kijken. Hoe leven we onze kinderen voor? Is de scheiding tussen leer en leven ook bij ons zichtbaar? (…) Het leven in een open (online) wereld is voor jongeren zeer weerbarstig, verwarrend en verleidend. Daarom zijn ouders, opvoeders, docenten en ambtsdragers nodig die niet boven hen staan, maar hen vóórleven en voortdurend laten zien dat een leven naar Gods Woord zegenrijk is. Als we onze jongeren willen bereiken en raken, zullen we ze moeten laten merken dat we er voor hen zijn en dat we van ze houden. We moeten ook goed luisteren. Als we hen op hoge toon de les lezen zonder te luisteren naar hun mening en beweegredenen wordt de ‘oorpoort’ snel gesloten. Het is beter om goed te luisteren en dan door te vragen. De gegeven antwoorden moeten we dan vervolgens spiegelen aan de Bijbel. Wat gebeurt er in die film die je hebt bekeken? Heb je daar ook een mening over? Weet je wat de Bijbel daar over zegt? (…) Het is nodig om met onze jeugd voortdurend in gesprek te blijven. Ook als we vermoeden dat ze zich niets (meer) gelegen laten liggen aan God en Zijn Woord, omdat ze andere richtingwijzers volgen. Zonder bekering zullen ze daartussen blijven schakelen of zelfs ontkoppelen van het Bijbelse waarden- en normenpatroon en hun eigen richtingwijzers volgen. Wij hoeven dit gesprek niet zonder verwachting te voeren. In de eerste plaats omdat we dat doen mogen in verwachting op de Heere. En nu, wat verwacht ik, o Heere? Mijn hoop, die is op U (Ps. 39:8). In de tweede plaats verwachten veel jongeren van ons dat wij met hen over geloofszaken spreken. Ze vinden het zelfs logisch! Laat deze verwachting niet tegen ons getuigen, maar ons stimuleren om die opvoeder te zijn die zij nodig hebben.”

G.R. van Leeuwen in De Wachter Sions (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland).