Wel bespeurt de coördinator „institutioneel wantrouwen” richting „in het bijzonder Nederlandse moslims”. Hij waarschuwt voor „stigmatiserende en uitsluitende effecten” van wet- en regelgeving en politieke plannen. Dan heeft hij het bijvoorbeeld over het al geldende boerkaverbod en het voorstel van het nu demissionaire kabinet om toezicht te houden op onder andere islamitische weekendscholen.

Baldewsingh maant politici om te bedenken of zulke plannen en wetten wel echt nodig zijn en om de grondwettelijke bezwaren „serieus te nemen”. In de gesprekken met verkenner Ronald Plasterk ging het ook regelmatig over grondwettelijke bezwaren. Pieter Omtzigt (NSC) ziet die vooral in het partijprogramma van de mogelijke coalitiepartner PVV, waarin onder meer wordt gepleit voor een verbod op de Koran en moskeeën. Hij wil dat Geert Wilders duidelijk maakt wat de partijleider van de radicaal-rechtse partij bedoelt met zijn belofte om zulke voorstellen „in de ijskast” te zetten.

Baldewsingh zet jaarlijks in zijn Nationaal Programma tegen Discriminatie en Racisme op een rij welke problemen hij ziet en doet ook aanbevelingen om deze op te lossen. Hij beoordeelt de uitvoering van de meeste voorstellen die hij vorig jaar deed tegen moslimdiscriminatie met een oranje stoplicht. De politie en gemeentelijke discriminatiemeldpunten moeten moslimdiscriminatie bijvoorbeeld beter registreren volgens de coördinator. Hij benoemt wel dat het ministerie van Binnenlandse Zaken hier een onderzoek naar is gestart.

Een groot deel van de Nederlandse moslims heeft weinig vertrouwen in de eigen overheid, meldde het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) vorig jaar. Zij hebben vaak het gevoel dat ze er niet bij mogen en kunnen horen vanwege hun geloof. Vooral moslimjongeren ervaren dat ze niet worden behandeld als Nederlandse burgers, maar als veiligheids- of integratievraagstuk.