De zadelsprinkhaan kwam tot voor kort nog in de heidegebieden van het park voor, maar wordt daar nu niet meer gezien. Ook op enkele andere plekken in Gelderland, zoals Planken Wambuis, is het aantal zadelsprinkhanen hard achteruitgegaan of is de soort al verdwenen. Onderzoek heeft aangetoond dat dat komt, doordat de kwaliteit van de struikheide is verslechterd en omdat er minder kruiden tussen de hei groeien. De sprinkhanen konden hun eitjes ook niet kwijt, omdat er steeds meer mos op de bodem van het heidelandschap groeit.

Onder meer op De Hoge Veluwe wordt steenmeel en kalk gestrooid om de bodem minder zuur te maken. Daarmee zijn al goede resultaten bereikt. De parkdirectie hoopt dat de bodem zich zodanig herstelt dat er weer kruiden gaan groeien en dat de kwaliteit van heideplanten verbetert. Daarnaast is mos weggehaald op plekken waar de zadelsprinkhaan voorkwam. Ook wordt daar kruidenrijk zaad gestrooid.

Als alle herstelmaatregelen zijn genomen, worden er nieuwe zadelsprinkhanen losgelaten. Dat zijn gekweekte exemplaren uit de oude, oorspronkelijke populaties. Onderzoekers volgen op de Veluwe vijf jaar lang of de maatregelen succes hebben en of andere dieren en planten er niet onder te lijden hebben.