Deze bijdrage schrijf ik vanuit Zambia. Ik onderzoek hoe de Zending Hersteld Hervormde Kerk (ZHHK) een bijdrage kan leveren aan de Evangelieverkondiging hier. Voor mijn stille tijd laat ik mij leiden door een dagboek van Luther. Vanmorgen was het laatste deel van Mattheüs 25 aan de orde. Luther spreekt over vers 34 en 35: „Je moet ervoor zorgen dat je bij die mensen bent, die omwille van Christus liefdevol en barmhartig zijn of lijden. Dan kun je met vreugde uitzien naar de jongste dag en hoef je niet bang te zijn voor het gericht…”

De woorden van Luther raken me. Volgens de mensen om me heen wordt er op dit moment geen honger geleden in Zambia. Maar de armoede is overal zichtbaar. Ik ben hier, overeenkomstig het bevel van Christus Zelf, om te faciliteren dat ook dit volk onderwezen en tot Hem geleid wordt. Ik doe dit werk vanuit de wetenschap dat er voor niemand op deze wereld behoud te vinden is buiten de Zaligmaker, Jezus Christus. Ik meen te mogen weten dat Hij ook mijn Heiland is. Dat mijn leven geborgen is in Hem, omdat ik door genade Zijn eigendom geworden ben. Theologisch is alles in orde en sta ik aan de goede kant. Maar nu de praktijk.

Luther confronteert me met het gegeven dat weten van verlossing niet genoeg is. Er moet vervolgens hard gewerkt worden. In het laten zien van liefde en barmhartigheid omwille van Christus. Dan pas kun je met vreugde uitzien naar de jongste dag. Jezus zegt immers dat je gezegend bent en mag ingaan omdat je hongerigen gevoed, naakten gekleed, zieken bezocht en vreemdelingen geherbergd hebt. Je krijgt dus toegang tot het Vaderhuis omdat –of beter gezegd: nadat– je de gestalte van Christus zichtbaar maakt in het lenigen van de nood van je medemens. Dat bedoelt ook Jacobus als hij spreekt over de zuivere godsdienst, die eerst bestaat uit het zorgdragen voor behoeftigen en vervolgens uit het wegvluchten van de zonde.

Zendingswerk is buitengewoon belangrijk. Hoe zouden mensen tot Christus komen, als Hij aan hen niet verkondigd wordt? Maar om geloofwaardig te zijn, moet de Woordverkondiging wel gepaard gaan met daden van liefde en barmhartigheid. Natuurlijk weten we daarvan in onze gezindte. Er wordt royaal gegeven aan goede doelen. Maar echte liefde voor de medemens bestaat uit meer dan geven van grote giften. Ik realiseer me dat ik zelf bij lange na niet voldoe aan deze liefdesnorm. Toch kan ik er niet omheen. Het is de opdracht van de Meester Zelf aan de rijke jongeling (Mattheüs 19:21): „Ga heen, verkoop alles(!) wat je hebt, en geef het de armen, en je zult een schat hebben in de hemel.” Een onmogelijke opdracht. Alleen in de navolging van Christus te volbrengen.

Als alle christenen hun rijkdom in Jezus’ Naam afstaan ten behoeve van de arme naaste, welke heiden zal dan niet buigen voor het Woord van de Zaligmaker en zich aan Zijn genade toevertrouwen? Laat daarom vandaag ons gebed zijn: Verlos mij van mijn zelfzucht en materialisme.

De auteur is werkzaam als manager zending voor de HHK.