De Faunabescherming wilde dat de koning 4,8 miljoen euro aan subsidie zou terugbetalen, omdat de voorwaarden voor subsidieverstrekking geschonden zouden zijn. Maar, stelt het college, de subsidie bestaat uit twee delen. Er wordt subsidie verstrekt voor het natuurbeheer in het hele Kroondomein en de koning krijgt net als andere natuurbeheerders een bedrag om recreatie in het natuurgebied mogelijk te maken. Die zogenoemde recreatietoeslag is alleen uitgekeerd voor het deel van het domein dat altijd toegankelijk is en daarom zijn terecht alleen voor dat deel voorwaarden gesteld.

De Faunabescherming vindt dat de subsidie helemaal niet door de minister verstrekt mocht worden. De provincie is daarvoor de aangewezen organisatie, aldus de dierenrechtenorganisatie. En de provinciale subsidieverordening kent geen ontheffing van de openstellingsverplichting. Doordat het ministerie de subsidie heeft verstrekt, is de koning volgens De Faunabescherming bevoordeeld boven anderen. Het CBb ziet dat anders, aangezien de minister niet wettelijk verplicht is een subsidieaanvraag door te verwijzen. De aanvraag past ook in het rijksbeleid voor natuur en openluchtrecreatie, aldus het college, en is correct opgenomen in de begroting van het ministerie.

De Faunabescherming is erg teleurgesteld over de uitspraak en noemt die „een handreiking aan de koning”. Volgens de organisatie is de redenering van het college over de openstellingsverplichting „een eigen uitvinding”. De organisatie zegt over stukken te beschikken waaruit blijkt dat ambtenaren de openstellingsverplichting steeds wilden handhaven, maar dat er „van hogerhand” werd ingegrepen wegens „de koninklijke jacht”. Het is bekend dat de koning wel eens jaagt in het deel van het Kroondomein dat in het najaar gesloten is. De Faunabescherming vindt dat de koning de subsidie uit zichzelf zou moeten terugbetalen.

In deze al lang voortslepende zaak is nu geen beroep meer mogelijk, de uitspraak van het CBb is definitief.