De gedragsregels zijn in grote lijnen gelijk aan die uit de vorige zittingsperiode. De Nederlandse leden zijn de enigen die vrijwillig bedanken voor de parlementaire extraatjes. Eind jaren negentig ontstond er een klein schandaal, toen bleek dat leden van het Europees Parlement vergoedingen opstreken voor kosten die ze nooit hadden gemaakt.

Parlementsleden hebben recht op een fikse reiskostenvergoeding. Om die te ontvangen, hoeven ze niet aan te tonen of die kosten daadwerkelijk zijn gemaakt. Zo krijgen ze een duur vliegticket vergoed, terwijl ze soms in werklijkheid met een prijsstunter reizen.

De Nederlandse leden beloven dat ze alleen de werkelijke kosten houden. De rest storten ze een jaar later terug in de kas van het parlement. In vergelijking met de vorige code is iets preciezer geregeld hoeveel de kilometervergoeding voor automobilisten bedraagt en wanneer het geld moet worden teruggestort.

De leden moeten de code nog ondertekenen. De VVD had al eigen regels opgesteld waarin de lucratieve aanvullende pensioenregeling niet taboe is. Fractieleider Maaten kondigde aan dat de VVD–leden nog nadenken of ze de strengere code, waar Maaten zelf achter staat, ondertekenen. „Je maakt wel kosten. Het is een baan, geen hobby. Je hoeft er geen geld op toe te leggen”.