Het oversteken van de enige verbinding tussen Boskoop-Oost en -West is een avontuur op zich. Lange wandelaars moeten oppassen dat ze hun hoofd niet stoten tegen laagzittende steigerbuizen, al dan niet gemarkeerd met een rood-wit lint. Even later gaat de slagboom omlaag terwijl er mensen op de brug lopen. Door al het steigerwerk kan de brugwachter hen niet zien.

Ook vrachtwagenchauffeurs hebben het moeilijk. Ter bescherming van de dragende pijlers van de steiger zijn er betonnen en stalen vangrails geplaatst, die de doorgang voor trucks wel erg smal maken. Alleen chauffeurs met lef en ervaring kunnen de brug onbeschadigd passeren.

Maar de overlast was nog veel erger. Aannemer Jan Wink: „De brug is een maand helemaal afgesloten geweest, daarna was er ruim twee maanden alleen eenrichtingsverkeer mogelijk. Fietsers en voetgangers konden gebruikmaken van een pontonbrug.”

Volgens Wink was renovatie hard nodig: „Vooral boven in de torens waren sommige stukken staal behoorlijk verroest. Daar kun je niet zomaar over heen schilderen. We hebben alle verf van de brug moeten stralen en hem helemaal opnieuw in de verf gezet.”

Het was de bedoeling dat de schilderklus op 1 juni 2004 zou beginnen en vijf maanden later zou zijn afgerond. Wink: „Gesteggel tussen de provincie, eigenaar van de brug, en de gemeente Boskoop zorgde direct al voor vertraging. In ons contract stond dat de brug drie maanden helemaal dicht zou gaan. Maar de Boskoopse kwekers en inwoners kwamen zo ongeveer in opstand. Zij moesten omrijden over Alphen aan den Rijn of Waddinxveen. De gemeente is toen gezwicht en wilde de brug hooguit een maand dicht hebben. Daardoor moesten wij allerlei extra veiligheidsmaatregelen nemen en dat kost tijd.”

Uiteindelijk kon de aannemer pas op 16 augustus beginnen met het opbouwen van de steigers rond de twee torens. De steigers werden in fasen omwikkeld met wit folie, zodat er een tent ontstond. Die beschermde niet alleen de renoveerders, maar ook het kale ijzer dat overbleef na het gritstralen. Wink: „Kaal ijzer moet droog blijven, anders gaat het direct roesten. Ook de speciale coating die wij aanbrachten moest beschermd worden.”

De najaarsstormen brachten echter de volgende vertraging met zich mee. „De tenten scheurden door de wind kapot, zodat de verf niet goed opdroogde en we weer helemaal overnieuw moesten beginnen.”

Diefstal van dieselolie zorgde voor hetzelfde probleem. Wink: „In de tenten moest het warm blijven om de verf te laten drogen. Aggregaten leverde stroom aan de verwarmingselementen in de tenten. Maar de dieselolie waar zij op draaiden, is verschillende keren uit de tank gestolen, zodat wij ’s morgens in een koude tent kwamen en overnieuw moesten beginnen.”

Nog steeds is Wink verbaasd over het vandalisme tijdens zijn klus in Boskoop. „Ik had niet verwacht dat er in zo’n klein dorp als Boskoop nog zo veel vernield werd. Er zijn kabels stuk getrokken, containers opengebroken en bordjes met ”Verboden toegang” erop weggehaald.”

Een woordvoerder van de provincie reageert minder verbaasd op de vernielingen. „Sabotage heeft een rol gespeeld. De brug ligt midden in een woongebied. Het stralen met grit geeft een enorme geluidsoverlast, want zo’n tent werkt als een enorme klankkast. Ook ’s avonds werd er nog wel doorgewerkt. En als je dan net de kinderen op bed hebt liggen, ben je niet blij.”

De grootste vertragingen zijn waarschijnlijk toch te wijten aan de aannemer zelf. „Hij moet zijn spullen gewoon goed beveiligen. En iedereen weet toch dat je in oktober een stevig windje kunt verwachten? Daar had de aannemer bij het bouwen van zijn tenten rekening mee moeten houden. Nu levert hij veel te laat op en dat kost geld.”

Provincie en aannemer zullen nog eens stevig moeten praten over wie dat gaat betalen.