Marokko is ruim voorbij de periode van 72 uur die na een aardbeving als cruciaal wordt gezien. Dan is de kans het grootst dat nog mensen levend uit het puin gehaald kunnen worden. De autoriteiten proberen ondertussen nog steeds om wegen vrij te maken die zijn geblokkeerd door aardverschuivingen. Het uitblijven van hulp op sommige afgelegen plaatsen in het Atlasgebergte heeft geleid tot woede en frustratie onder de bevolking.

Na de ramp boden veel landen hulp aan. Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten mochten hulp komen bieden, maar Frankrijk bijvoorbeeld niet. Dat leidde tot discussie over de vraag of spanningen tussen de landen daar een rol bij speelden. De Franse president Emmanuel Macron herhaalde dinsdag nog eens dat zijn land bereid is om te komen helpen.

Die Marokkaanse opstelling plaatst ook particuliere organisaties in een lastige positie. De Franse reddingsorganisatie Secouristes Sans Frontières zei tevergeefs de Marokkaanse ambassade in Parijs te hebben benaderd om hulp aan te bieden. De Nederlandse stichting Signi Zoekhonden liet weten toch naar Marokko te vliegen, ook zonder officieel hulpverzoek van de Marokkaanse staat. Het team wil lokaal kijken wat de mogelijkheden zijn.

Het officiële dodental liep de afgelopen dagen op tot ruim 2900. Overlevenden vrezen niet alleen voor naschokken, maar soms ook voor de naderende winter. Verslaggevers bezochten het dorpje Outaghrri, dat vrijwel volledig is verwoest. Overlevenden slapen er al nachten buiten op een schoolplein. Dat is een van de weinige plaatsen waar geen puin ligt. Dorpelingen zouden weliswaar tenten hebben ontvangen, maar die bleken niet waterdicht te zijn.

„Het wordt snel winter en dan ontstaat een erg lastige situatie voor mensen”, zei een 60-jarige vrouw tegen persbureau Reuters. „Het leven was al zwaar toen we nog wel huizen hadden. Het sneeuwt hier. Tenten gaan het probleem niet oplossen.”