Daginvulling

Met pensioen gaan heeft impact op het leven van beide echtgenoten. De verandering is groot en beiden staan in een nieuwe verhouding tot elkaar. De invulling van de dagen wordt anders, de gesprekken veranderen, de betekenis van het leven wijzigt. Vrouwen kunnen zich bezorgd maken om de pensionering van hun man. Dat is niet alleen bezorgdheid om hem, maar zeker ook bezorgdheid voor zichzelf. Je moet er toch niet aan denken om misschien nog wel dertig jaar aan te kijken tegen een man die vooral op de bank zit? Of andersom: wat heb je aan een man die, zelfs als hij met pensioen is, nog geen tijd heeft om leuke dingen te doen met zijn vrouw? Een huwelijkscrisis ligt zomaar op de loer. Ik ga wat tips geven om die te voorkomen.

Ga niet uw best doen om de dagen van uw man zinvol te maken. Dat is zijn eigen verantwoordelijkheid. Hoe meer u hem stimuleert, des te groter de kans dat hij zich ertegen zal verzetten. Mannen zijn immers net… en vrouwen nemen dan tegenover hen de moederrol aan. Niet doen! Gun hem als hij veertig jaar hard gewerkt heeft ook zijn rust en geef hem de kans om zelf te ontdekken hoe hij ermee wil omgaan.

Het enige wat u kunt doen is communiceren. 
Daarmee kunt u nu beginnen. Dan voorkomt u dat u met onuitgesproken verwachtingen de nieuwe levensfase ingaat. Die verwachtingen kunnen zomaar teleurstellingen worden. Uw man doet niet wat u hoopt. Ze kunnen ook beschaamd worden. Uw man is levenslustiger dan u dacht, dus u hebt drie jaar voor niets tegen zijn pensionering aan zitten hikken. 
Praat nú over verlangens. Wat is uw verlangen voor na de pensionering? Wat is zijn verlangen? Kijk dan of u aan elkaars verlangens tegemoet kunt komen. 
Dat kan van beiden zelfverloochening vragen. Dat is niet erg, want dat hoort bij liefhebben. Zeg het maar tegen uw man: „Ik verlang ernaar dat je actief blijft. Dat is goed voor jou, voor mij, voor de kerk, voor de samenleving.” Luister goed naar zijn reactie en proef welk verlangen er bij hem leeft. Probeer dat te begrijpen. „Ik heb vanaf mijn 18e jaar gewerkt en nu wil ik eerst een jaar lang lekker niksdoen.” Probeer de verlangens van allebei concreet te maken. „Ik zou het fijn vinden als jij…” en: „Wat bedoel je met een jaar lang niksdoen?”

Na de pensionering kunt u het beste ook af en toe zo’n gesprek hebben. „Hoe vind je dat het gaat? Voldoe ik aan jouw verwachtingen of heb ik je teleurgesteld?” Vertel dan ook of u tevreden bent en welke teleurstellingen u al hebt opgelopen. Dan kunt u daarna samen de doelen weer bijstellen. Als dat u gaat lukken, hebt u geen pensioneringscoach nodig.

Nico van der Voet, docent Christelijke Hogeschool Ede