De kast op pootjes is ongeveer 1 meter hoog en 60 centimeter breed. De producten zijn keurig gesorteerd: op de bovenste schap staat verpakt voedsel voor het ontbijt, op de middelste voor de warme maaltijd en op de onderste andere producten, zoals maandverband en tandpasta.

Naast de kast in de Betuwse plaats staat Christine, die niet met haar achternaam in de krant wil. Ze woont vlak bij de kerk en heeft samen met haar man de zorg voor de deelkast op zich genomen. In de praktijk betekent het meestal dat ze meerdere keren per week controleert of er nog genoeg in staat en of de producten niet te oud zijn. „Er wordt goed gebruik van gemaakt. De kast wordt regelmatig bijgevuld. Dat gebeurt soms door kerkgangers of mensen uit het dorp. Ook is er een verzamelpunt op de St. Willibrordusschool in Herveld, dat gevuld wordt door kinderen van de school. Ik ben van plan contacten te leggen met supermarkten en drogisterijen in Andelst voor producten die ze over hebben.”

De deelkast is sinds het begin van dit jaar in gebruik en is een idee van de evangelisatiecommissie van de hersteld hervormde gemeente van Andelst/Zetten, waarvan Christine lid is. „De commissie heeft ook een minibieb opgezet. Die staat iets verderop. Verder doet ze aan huis-aan-huisevangelisatie, is ze verantwoordelijk voor de jaarlijkse kerstnachtdienst en organiseert ze maaltijden voor mensen uit het dorp en de eigen gemeente.”

Haar motivatie om dit werk te doen, haalt ze uit de Bergrede. „Het gaat erom het Evangelie handen en voeten te geven. Jezus zorgde Zelf voor de armen en zei: „Zalig zijn de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden.””

Bij steeds meer kerken kunnen mensen gratis producten meenemen uit een deelkast. Deel 3: de historische kerk in Andelst.