Brunswijk werd gekroond tot ‘King of Afro Suriname Heritage’, een niet bestaande titel waar hij naar verluidt honderdduizenden dollars voor neer heeft moeten tellen. De installatieplechtigheid vond plaats in zijn woonplaats Moengo Tapu en werd uitgevoerd door drie zichzelf ook koning noemende Ghanezen en Nigerianen, die speciaal voor de gelegenheid door Brunswijk waren overgevlogen.

De ceremonie voltrok zich met de nodige pracht en praal en werd bijgewoond door veel van de aanhangers van zijn partij Abop, die sindsdien voor hem buigen en hem majesteit noemen.

Brunswijk neemt zijn bekroning heel serieus. Dat heeft alles te maken met zijn hunkering naar erkenning, die hij als vicepresident maar niet krijgt. Want de meeste Surinamers vinden dat Brunswijk in een cel in Nederland moet zitten vanwege zijn veroordeling bij verstek wegens drugshandel. Daardoor zit hij in hetzelfde schuitje als oud-dictator en voormalig president Desi Bouterse, die eveneens is veroordeeld in Nederland.

Hilariteit

Brunswijk, die in de jaren tachtig van de vorige eeuw het Junglecommando leidde tegen het militaire regime van Bouterse, heeft een waslijst aan misdrijven begaan. In 1986 werd hij al door de Surinaamse politie gezocht wegens gewapende roofovervallen, gijzelingen, beschietingen én verkrachtingen. Enkele jaren later werd hij veroordeeld omdat hij een man invalide had geschoten. Daarna volgden nog tal van geweldsmisdrijven. Desondanks stond niets hem in de weg om drie jaar geleden vicepresident te worden.

Hij heeft er de afgelopen jaren alles aan gedaan om zijn imago op te poetsen. Hij heeft als ongeschoolde –online– gestudeerd aan een niet hoog aangeschreven universiteit in Hawaï en heeft inmiddels drie onderscheidingen ontvangen van soortgelijke universiteiten wereldwijd.

En nu is hij dus gekroond tot koning, een gebeurtenis die tot afschuw én hilariteit heeft geleid onder Surinamers, die hem allang niet serieus meer nemen. Zij zijn het criminele pad van Brunswijk niet vergeten. „Die bekroning is krankzinnig”, verwoordde de woordvoerder van oppositiepartij BEP de gevoelens van veel Surinamers. ,Straks gaan we horen dat de staat ook nog een bepaald bedrag moet afdragen aan een soort koningshuis met fake prinsjes en prinsesjes. We zijn toch niet gestoord in dit land?’’

President Chan Santokhi, die duidelijk in zijn maag zit met de kwestie –die bovendien de belastingbetaler veel geld heeft gekost– heeft niet gereageerd op de actie van zijn plaatsvervanger. Dat komt omdat hij de partij van Brunswijk nodig heeft om door te kunnen 
regeren. Vooral in deze tijden, waarin het land nog altijd in een financieel-economische crisis verkeert, heeft hij die steun hard nodig.

Trots

Zo hoopt Santokhi zichzelf en zijn ministers een salarisverhoging van 50 procent te geven, wat in het land tot een storm van kritiek heeft geleid. En dat terwijl er duizenden gezinnen zijn die dagelijks nauwelijks te eten hebben.

Voor Santokhi is het dus van belang dat hij Brunswijk niet voor het hoofd stoot. En die droomt nu al van het door hem gewenste presidentschap. Het feit dat hij nu koning is, betekent volgens hem dat alles mogelijk is. ,Als de Almachtige zegt dat dit moet gebeuren, dan moet het zo. Ik ben in ieder geval heel trots op mijzelf.’’