Volgens oud-landbouwminister Veerman verdenken veel agrariërs het landsbestuur van landjepik. Dat idee lijkt me niet helemaal misplaatst. Dit land is te klein voor alles wat we willen. Natuur moet verder ontwikkeld worden. De economie gestimuleerd. We moeten groeien. Meer bedrijven, meer infrastructuur. Tegelijkertijd vergrijzen we. Daarom smeekt MKB-Nederland de politiek om toestemming vakkrachten te werven buiten de EU. Alleen zo vangen we de grote personeelstekorten op.

Ondertussen trotseren stromen migranten in wankele bootjes de wateren des doods, vluchtend voor geweld, armoede en honger. Maandelijks komen ze met duizenden ons land binnen, op zoek naar geluk. Geef hun eens ongelijk. Wat zouden wij doen? Onze verzorgingsstaat heeft een sterk aanzuigende werking. Dus groeit ons inwonertal gestaag door. Alles bij elkaar genomen, gezinshereniging meetellend, betekent dat jaarlijks een stad erbij, groter dan Dordt.

De overheid heeft wel degelijk steeds meer boerengrond nodig. In rap tempo verdwijnen de laatste open gebieden. Mijn generatie zag het land onder asfalt en steen bedolven raken. Volgens het CBS werd tussen 2000 en 2017 ruim 90.000 hectare boerenland bebouwd. Vruchtbare akkers in de Flevopolders kunnen volgens (lokale) politici beter gebruikt worden. Bijvoorbeeld voor een megagroot datacentrum.

Het is dringen voor mensen en beesten op onze ‘postzegel aan zee’. Maar een keer is de rek eruit. Heb je in je huis ruimte voor vier, dan kom je met ineens acht erbij echt in de problemen. Wellicht slapen enkelen dan in de tuin. Maatschappelijk en financieel moet er draagvlak zijn en blijven voor vluchtelingenopvang. Als Noord-Afrikanen overlast geven en de criminaliteit versterken, werkt dat vreemdelingenhaat in de hand. Dat gebeurt ook als langdurig woningzoekenden schaarse sociale huurhuizen aan zich voorbij zien gaan, omdat die met voorrang aan nieuwkomers worden toegewezen.

Is strenger migratiebeleid inhumaan? En de zeven werken van barmhartigheid dan (Matth. 25:31-46)? In principe kan heel de wereld bij ons asiel aanvragen en moeten al die verzoeken behandeld worden. We kunnen echter niet heel de wereld opvangen. Land en geld zijn nu eenmaal niet onbeperkt beschikbaar. De achterdocht van de boeren lijkt mij niet helemaal onterecht. En de overheid… heeft die nog visie voor de lange termijn?