„Om hun ziel van de dood te redden, en om hen bij het leven te houden in de honger.”

Geen levensgevaar kan zo verschrikkelijk zijn, geen dood zo onontkoombaar, of de Heere kan, wil en zal redden die op Hem hopen. Hoopt dan op de Heere en stort uw hart voor Hem uit. Wanneer ten gevolge van de oorlog dure tijden over ons komen, wanneer handel en fabrieken stilliggen, ach, hoopt op de Heere! Een mens leeft niet bij brood alleen, maar van ieder woord, dat uit de mond Gods uitgaat. Hij hangt de broodmand dan wel hoger; maar de Heere Jezus heeft voor Zijn kinderen dikwijls honger geleden, eens veertig dagen en veertig nachten, en heeft Zijn leven voor ons in de dood gegeven. Hij is ons Leven, ons hemels Brood. Als er geen water meer in de beek Krith is, en een arme weduwe nog slechts een weinig meel in de kruik, een weinig olie in de fles heeft, dan kan de Heere redden in dure tijd! Hij heeft het gedaan, en Hij kan het nog! Het arme volk vergeet zo gemakkelijk zijn God, het vergeet in de kleine dingen Gods Woord toe te passen, en dan komt de nood! Maar van Hem is beide, zilver en goud en alle overvloed. Een kind van God moet het ervaren, dat de Heere tenslotte tot hem zeggen zal: „Heeft het u aan iets ontbroken?” Het zal moeten antwoorden: „Nooit aan iets!” De Heere heeft overvloedig geholpen.

H.F. Kohlbrugge, predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede, 1940)

De meditaties zoals die sinds 14 april verschenen, waren niet van de Engelse predikant John Owen, maar van dr. H.F. Kohlbrugge (1803-1875), predikant te Elberfeld. Ze verschenen eerder in de bundel ”Van oorlog en vrede”, met tien preken uit de jaren 1859 en 1870/1871.