De ontmoeting met deze onbekende broeder zal ik nooit vergeten. Ik leerde dat de Heere ook op de Westbank, onder Arabieren, Zijn kinderen heeft. En dat Pasen betekenis heeft in het leven van alledag. Stilstaan bij de opstanding blijft niet beperkt tot twee dagen per jaar. De zondag, de ”dag des Heeren”, herinnert ons er wekelijks aan.

Hoe functioneert Pasen concreet in het leven van alledag? Wat deden de preken van de achterliggende dagen met ons toen we dinsdagmorgen aan het werk gingen? Hoe bepalen zij ons gedrag? Als ik de Heidelbergse Catechismus goed begrijp, brengt de opstanding van Christus zowel een belofte als een opdracht met zich mee. Op die belofte mag je in het geloof rusten: dat Christus de dood heeft overwonnen en dat Hij gezorgd heeft voor gerechtigheid.

Als je het dagelijks nieuws op je in laat werken, zie je daar bar weinig van: dood en verderf in Oekraïne, een onrechtvaardige verdeling van de welvaart op wereldschaal en in ons land, een stervende planeet als gevolg van een ongebreidelde welvaartshonger… hoezo leven en gerechtigheid? Pasen leert echter kijken met andere ogen. De opstanding van Christus is een onweerlegbaar feit. Velen hebben getuigd van een ontmoeting met de Opgestane. De dingen die je met natuurlijke ogen ziet, gaan voorbij. De echte werkelijkheid, die eeuwig blijft, kan alleen met geloofsogen gezien worden.

Wat dat betekent van maandag tot zaterdag? Dat ik besef dat alles wat ik hoor en zie om me heen niet echt is, maar een schijnwerkelijkheid vertegenwoordigt. Christus’ werk is volbracht. De overwinning is behaald. Gods Koninkrijk is gekomen. Dit Koninkrijk zal steeds meer gestalte krijgen en uitmonden in een volmaakte schepping, waar alle knie zich zal buigen voor Koning Jezus en alle tong zal belijden dat Hij Heere is (Filippenzen 2:10-11).

Pasen betreft de opstanding van Christus, Die Zijn kinderen het leven geeft. Als de geestelijke Geneesheer de bril aanmeet om de nieuwe werkelijkheid te zien, maakt Hij hen er meteen onderdeel van. Hij wekt hen op tot een nieuw leven. Leggen we die opdracht in ons refowereldje niet al te makkelijk naast ons neer? Als de Heilige Geest de gelovigen opwekt tot een nieuw leven, worden ze onderdaan van het Koninkrijk dat gekomen is. Ze laten daadwerkelijk zien wat leven in navolging van Christus inhoudt. Ze leven niet alleen vanuit, maar ook in Zijn gerechtigheid. Het Koninkrijk van God is gekomen, het eeuwige leven is begonnen. Het is niet alleen zichtbaar met ogen van het geloof. Het wordt ook concreet zichtbaar in het leven van Gods kinderen. Zij gaan ernaar verlangen om het beeld van hun Meester te laten zien. Ze weten hoezeer ze daarin tekortschieten. Ze komen er elke dag weer achter dat het vlees zo zwak is en de zonde zo sterk. Toch belijden ze dagelijks vanuit hun hart: „U weet, dat ik U liefheb.” Die liefde kan nooit verborgen blijven. Pasen is een praktijkopdracht voor Gods kinderen. Niet in eigen kracht, maar in het volgen van de opgestane Levensvorst.

De auteur is werkzaam als manager zending voor de HHK.