Laten wij er steeds bij blijven dat God de Heere spreekt: „Tot hiertoe en niet ver­der! Hier moet de trots van uw golven gaan liggen!”

Men moet zich erover verbazen hoe God de Heere dit geweldige bruisen van de zee opeens stillen kan. Dat weten wij immers ook van de Heere Jezus Christus, toen de storm op zee opstak en de discipe­len riepen: „Heere, help ons, wij vergaan!” Toen stond Hij op, bestrafte de storm, en er kwam een grote stilte. Zo heeft Hij het woeden van de volke­ren ook in Zijn hand. En wat wij dag op dag, vooral bij een geweldige storm op zee, beleven, heeft hij ook in Zijn hand.

Kinderen Gods, gelooft mij! Hetzelfde zullen wij beleven met de volkeren die zich opmaken tegen God en Zijn Gezalfde, om Christus ten val te bren­gen en om het dierbare Evangelie te roven. Hij is het, Die het woeden van de volkeren stilt, zó dat alle mensen zich ontzetten en vragen hoe dat zo opeens tot stand gekomen is, als zo’n grote macht tegen ons was. En nu is die opeens ge­broken, als een riet, en is schandelijk neergeworpen! Ontzetting moet wel de volkeren aangrijpen wanneer de Heere in zulke tekenen Zijn macht verheerlijkt. De Heere God heeft ook in dagen van oorlog alles tot Zijn beschikking voor land en volk om heerlijk te helpen!

H.F. Kohlbrugge,
predikant te Elberfeld

(”Van oorlog en vrede”, 1870)