Als Israël tenminste zijn plannen voor operatie ”Gideons Strijdwagens” doorzet. Want dat is nog afhankelijk van de vraag of Hamas tegemoetkomt aan het ultimatum dat Jeruzalem heeft gesteld. Binnen twee weken moet er een deal liggen over vrijlating van de resterende 59 gijzelaars. Mogelijk zal het bezoek van de Amerikaanse president Donald Trump aan het Midden-Oosten, volgende week, nog wat extra druk op de onderhandelingen zetten.

Het leger heeft inmiddels al wel tienduizenden extra reservisten opgeroepen om zich op het nieuwe offensief voor te bereiden. Velen van hen hebben er al maanden dienstplicht op zitten sinds de terreuraanslagen van 7 oktober 2023. Zij worden nu mogelijk opnieuw naar het front gestuurd. Dat trekt niet alleen een zware wissel op deze soldaten en hun families, maar ook op de Israëlische economie, die toch al zwaar onder de oorlog te lijden heeft.

Bovendien is de weerstand van de Israëlische bevolking tegen de oorlog de afgelopen maanden behoorlijk gegroeid. Dat bleek alleen al uit de talloze protesten die in de grote steden werden georganiseerd. Die hadden vooral te maken met de uitzichtloosheid voor de families van de gijzelaars die nog vastzitten. Sinds het einde van de eerste fase van de vorige deal over vrijlating van ontvoerden zijn de onderhandelingen over een nieuwe overeenkomst immers totaal vastgelopen.

En dus is het zaak voor de Israëlische regering om de noodzaak van de nieuwe aanpak van Hamas goed aan het publiek uit te leggen. Want na ruim anderhalf jaar oorlog zijn de twee hoofddoelen nog altijd niet behaald: het terugbrengen van alle gijzelaars en het vernietigen van de militaire en bestuurlijke capaciteit van Hamas.

Na ruim anderhalf jaar oorlog zijn de twee hoofddoelen nog altijd niet behaald

De wijziging van de militaire strategie die de regering nu voor ogen staat, biedt ook niet op voorhand de garantie dat die doelstellingen wél zullen worden gehaald. Zeker niet als het gaat om het terugbrengen van nog levende gijzelaars.

Het –al dan niet tijdelijk– bezetten van delen van Gaza kan wel voorkomen dat Hamas zich hergroepeert, herbewapent en uiteindelijk het bestuur van de kuststrook voortzet zoals voor de aanslagen van 7 oktober. Zolang dat perspectief bestaat, zal de dreiging voor Israël niet verdwijnen en zal er ook geen duurzame toekomst voor de Palestijnse inwoners mogelijk zijn.

Tegelijkertijd zal Israël de eigen bevolking ook duidelijk moeten maken wat de langetermijnstrategie voor Gaza is. Want een langdurige militaire bezetting is geen houdbare optie.

Intussen zal Israël rekening moeten houden met een nieuwe storm van kritiek vanuit de internationale gemeenschap. Maar die had de Joodse staat toch al tegen zich.

Hoofdredactie