„Politieke oordelen, oordelen die inleidend zijn op of leiden tot politieke consequenties moet je niet aan een parlementaire enquêtecommissie vragen”, vindt Van der Lee. Hij waarschuwt de Kamer dat dit het werk van toekomstige enquêtecommissies weleens onmogelijk zou kunnen maken. Zij moeten immers puur gericht zijn op waarheidsvinding, ongeacht de politieke kleur van de Kamerleden die deel uitmaken van een commissie.

Zelf vindt Van der Lee overigens dat de commissie niet bijzonder mild is geweest voor Rutte, zoals eerder in het debat gesuggereerd werd door onder anderen ChristenUnie-Kamerlid Nico Drost. De commissie heeft vastgesteld dat Rutte waar het ging om de ernst van de aardbevingsproblematiek laat bij de les was en vervolgens naliet in te grijpen, waar dat „wel op zijn plek” was geweest. In die formulering zit wel degelijk een oordeel, vindt de voorzitter, al is het „geen politiek oordeel”.

De Tweede Kamer heeft zelf het „voorrecht” dat oordeel te vellen in een later debat, benadrukt Van der Lee.

Over de rol van voormalig economieminister Henk Kamp velt de commissie wel een steviger oordeel. Onder zijn bewind werd de Kamer stelselmatig verkeerd en onvolledig geïnformeerd over de mogelijkheden om de gaswinning te verminderen, zonder dat het land in de kou kon komen te zitten. De commissie spreekt van „een ernstige en verwijtbare tekortkoming”. Overigens gaat ook die kwalificatie PvdA’er Henk Nijboer niet ver genoeg.

Van der Lee benadrukt evenwel dat de commissie haar woorden zorgvuldig heeft gekozen. „We hebben onze conclusies weloverwogen verwoord zoals we ze hebben verwoord. Als de Kamer daar wat aan toe wil voegen dan kan dat, maar dan zou ik dat doen in het debat met de regering.” Dat geldt ook voor de rol van Rutte. „Als u twijfelt aan zijn geloofwaardigheid, dan kunt u dat met hem bespreken”, aldus Van der Lee tegen SP’er Sandra Beckerman.