Als ouders hebben we dat zo goed en kwaad als het ging geprobeerd op te vangen, maar na ruim twee jaar was de rek er wel uit. Dus hebben we de vlag figuurlijk uitgestoken toen alles begin dit schooljaar weer normaliseerde.

Maar niet alles is weer zoals vroeger. Iedereen is het erover eens dat het onderwijssysteem op de schop moet. Het ontwikkelingsniveau van veel Surinamers is namelijk beschamend laag. Onderzoek wees uit dat 45 procent van de bevolking het niveau heeft van de vierde klas lagere school. Daar kan je geen land mee opbouwen, beseft iedereen. Het zou een van de belangrijkste oorzaken zijn dat het land niet vooruitkomt.

Daarom werd ruim twee jaar geleden begonnen met het doorvoeren van veranderingen. Het probleem daarvan is dat men over die wijzigingen nauwelijks overleg voerde met onderwijsgevenden en ouders. Van de ene op de andere dag werd gezegd: „Vanaf vandaag doen we het zo”. En dat was ook nog te midden van de coronapandemie, waarin de meeste mensen wel andere dingen aan het hoofd hadden.

Cijfers op rapporten zijn tegenwoordig taboe en hoe goed of slecht kinderen ook presteren, allemaal gaan ze over naar het volgende jaar. Dat is onderwijsvernieuwing op zijn Surinaams. Voor mijn dochtertje en veel andere kinderen is dat behoorlijk wennen. Want ze krijgen geen paas- en kerstrapport met cijfers zoals ze dat gewend waren, maar een handgeschreven ellenlang verslag van de juf van wat ze allemaal heeft gedaan en hoe ze er voor staat. Dus geen cijfers meer waar ze trots op kan zijn en waarmee ze bij oma’s en opa’s kan pronken. Er vooral één kunnen tonen waar geen rode cijfers –zoals onvoldoendes worden genoemd– op staan, doet menig kinderhart sneller kloppen. De spanning en de lol van rapporten krijgen is er helemaal af. Er is toch geen hond die naar zo’n handgeschreven verslag met oprechte interesse kijkt.

Mijn dochter vraagt zich nu soms af waarom ze nog moet leren. Want ze kan in het nieuwe systeem toch niet meer blijven zitten. Dat is om te voorkomen dat kinderen die niet goed mee kunnen in de klas, tot hun zestiende op de lagere school blijven of uiteindelijk vroegtijdig uitvallen. Iedereen vindt verplichte doorstroming een slecht idee. Vooral leerkrachten klagen omdat ze nu geconfronteerd worden met leerlingen die de lesstof niet begrijpen. En ze hebben de tijd niet om scholieren afdoende te begeleiden. Ze hebben hun handen al vol aan die epistels schrijven voor de periodieke verslagen. Ik heb mijn dochter eerlijk verteld dat ik het ook niet snap, maar dat ze gewoon haar best moet blijven doen. En dat doet ze ook, als ik haar paasverslag goed heb begrepen.