„Even­zeer na­tuurlijk betreur ik dat hij des­tijds wegen is gegaan die leidden tot vervreem­ding van de katho­lie­ke kerk en haar lei­ding, zon­der dat hij overigens de katho­lie­ke kerk ooit heeft verlaten”, schrijft de bisschop. Hendriks zegt „graag te erkennen dat een bij­zon­der en geta­len­teerd persoon met speciale ver­diensten voor de li­tur­gische en Bijbelse dicht­kunst en muziek, met inzet voor sociale vraagstukken, voor wie de Bijbel uitgangs­punt was van denken en han­de­len, van ons is heen­ge­gaan.”

Oud-jezuïet Oosterhuis was lange tijd persona non grata voor de kerkleiding, na een discussie over het celibaat. De muzikale nalatenschap van Oosterhuis verdient echter meer aandacht dan het verleden, aldus Hendriks. „Ik zou er geen bezwaar tegen hebben als bepaalde lie­de­ren tot het li­tur­gisch repertoire zou­den gaan behoren. Vele strofen van zijn lie­de­ren kunnen door tal­loze katho­lie­ken uit het hoofd wor­den opgezegd en gezongen, zo bekend zijn ze”, aldus de bisschop.