„Het maakt niet uit of we veel of weinig met mensen dan wel computers werken, artificial intellegence (AI) zal veel impact hebben op de invulling van ons werk. Hoe dit zich gaat ontwikkelen, is niet precies te voorspellen. Wel is zeker dat de inzet van deze technologie steeds sneller gaat en afhangt van hoe wij ermee omgaan. Het zou zomaar kunnen zijn dat we vanuit het christelijk geloof niet direct raad weten met deze technologie en haar daarom negeren. Maar is dat terecht? Juist als christen hebben we de taak om goede rentmeesters te zijn met het oog op het Koninkrijk van God en de gerechtigheid die daarbij hoort (zie Gen.2:15).

Hierbij kan techniek een rol spelen. Vanaf het begin van de mensheid heeft God techniek als middel gegeven om de aarde te bewaren en te onderhouden. Zo wordt in Genesis 4:21 en 22 het ‘technische’ talent van Jubal genoemd om muziekinstrumenten te maken en bij Tubal-Kaïn wordt zijn vaardigheid in koper- en ijzerbewerkingen vermeld. Bezaleël en Aholiab worden door God geroepen en ‘vervuld met de Geest van God, met wijsheid, inzicht, kennis en allerlei vakmanschap’ (Ex.31:3). Kunst, wetenschap, techniek en vakmanschap hebben een prominente plaats in de Bijbel – en vanwege de verwijzingen daarnaar lijkt het erop dat God Zich ook wil uitdrukken door middel van het scheppende vermogen van mensen. Zouden we op die manier ook niet naar hightech (en in het bijzonder AI) moeten kijken?

Hoe is deze technologie op een verantwoorde manier in te zetten zonder dat dat ten koste gaat van de mensheid en de aarde? AI heeft de potentie om de kloof tussen rijk en arm te verkleinen. Ze kan helpen om de kwetsbaren in onze samenleving beter te beschermen en om toegang tot elektriciteit en financiering in arme plattelandsgebieden te bevorderen. Ze kan gebruikt worden om slavernij op te sporen of om de landbouw te verbeteren.

Als christenen hebben we de verantwoordelijkheid om erover na te denken hoe we om moeten gaan met AI, bijvoorbeeld vanuit de theologie, filosofie, ethiek en psychologie. Wellicht hebben we juist ook een verantwoordelijkheid om initiatieven te starten waarbij AI op een sociaal verantwoorde manier ingezet wordt. Er zijn al diverse seculiere initiatieven om AI voor het goede (AI for good) in te zetten. Het is belangrijk dat ook christenen hun stem op dit gebied laten horen, dat ze niet afwachten, maar een leidende rol pakken.

Is dit ‘goede doen’ anders voor een christen? Als we verlangen naar de wederkomst van Christus, dan wachten we niet lijdzaam af tot Hij terugkomt, maar zijn we juist gedreven om ons nu, hier op aarde, in te zetten voor eerlijkheid, rechtvaardigheid en gelijkheid (Tit.2:11-3:9). Dan krijgt het goede doen een diepere lading, een betekenis die verder gaat dan de aarde beter achterlaten voor de generaties na ons. Dan is al het goede dat we doen namelijk een stap naar een nieuwe wereld waarin geen kwaad meer aangericht kan worden door wat voor technologische macht dan ook. AI kan ons helpen om problemen aan te pakken die voorheen moeilijk oplosbaar waren, maar waar AI een constructieve bijdrage aan kan leveren. Dit geldt niet alleen voor bedrijven, maar ook voor maatschappelijke instellingen en zelfs voor de kerk. Met AI kun je bijvoorbeeld meer inzicht krijgen in de pastorale behoeften en diaconale noden van mensen. Of is dat een brug te ver?

Van Jezus leren we in elk geval dat de Meester tegen elke dienaar die trouw is aan de talenten die hem zijn toevertrouwd –daar valt ook techniek onder–, straks zal zeggen (Mattheüs 25:23): „Goed gedaan, goede en trouwe dienaar, over weinig bent u trouw geweest, over veel zal ik u aanstellen; ga in, in de vreugde van uw heer”.”

Arjan Visser schrijft in De Waarheidsvriend orgaan van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland over de mogelijkheden die artificial intelligence (AI) biedt. Het artikel verschijnt in een week waarin er veel over AI is gesproken.