Pianospelende spionne
Muziek kan verschillen tussen culturen en opvattingen laten vervagen. Maar dat een begenadigde pianiste een concert geeft voor de vijand is te allen tijde onvergeeflijk, ook in de Tweede Wereldoorlog.
Het overkwam Sophie Clément, die in 1941 in bezet Parijs voor de Gestapo moest spelen en daarna spoorloos verdween. Heeft iemand haar aangegeven? Is ze vermoord? Historicus Amy gaat dit een halve eeuw later uitzoeken, als de documenten van die tijd worden vrijgegeven. Amy, die zelf ook pianospeelt, is geïntrigeerd door de beroemde Sophie. Ze gaat met nabestaanden praten, en ontdekt dat Sophie in de oorlog een spion voor Frankrijk was.
De Engelse Sarah Steele weet vanaf het eerste hoofdstuk te boeien. Ze laat zien dat keuzes maken in een tijd van oorlog, gemis, verdeeldheid en rouw soms het onmogelijke van iemand vraagt en dat de gevolgen van die keuzes ook ver kunnen strekken. Sophie heeft veel levens gered, maar moest dit met de dood bekopen. De manier waarop Amy Sophie in ere herstelt is mooi weergegeven en gaat hand in hand met haar eigen herstel. De emoties en ontknopingen zijn invoelend en kwetsbaar beschreven; ze raken de lezer. Prachtig is ook hoe het verhaal afsluit met het pianostuk ”Het lied van Parijs”, waarbij alle verhaallijnen bij elkaar komen.
”De vergeten spionne” is gebaseerd op documenten en bronnen uit de Tweede Wereldoorlog en is in de lange rij historische romans een waardevolle toevoeging.
Boekgegevens
”De vergeten spionne”, Sarah Steele; uitg. KokBoekencentrum; 412 blz.; € 22,99