Marianne Grandia schrijft roman vol hoop en verwachting
Is God trouw? Waarom heeft Hij mijn huwelijk dan niet gered? Waarom moest mijn vader sterven? Waarom is mijn man zo ziek? De hoofdpersonen in de roman ”Teken van trouw” van Marianne Grandia worstelen met heel diepe, menselijke vragen.
Waar is God in alle moeite en strijd? De schrijfster vertelt in verschillende verhaallijnen dat God er zeker bij is, al voel je Hem niet. Zowel Meike, die gescheiden is, als Jim, die zijn hartsvriend Simon verliest, heeft zich van God afgekeerd. Meike komt bij Jim als wijkverpleegkundige en ontmoet ook Eva, de voormalige verloofde van Jim. Om één ding kunnen ze alle drie niet heen: Gods trouw.
”Teken van trouw” is na ”Onder Zijn vleugels” en ”Koorden van liefde” het afsluitende deel van een trilogie, maar is ook prima zelfstandig te lezen. Op een voorzichtige, gunnende manier formuleert Marianne Grandia antwoorden op rauwe hartenkreten van hoofdpersonen, die ongetwijfeld ook bij de lezers herkenning zullen oproepen. Ondanks de pijn die er is, de aanvechtingen van de boze en de strijd van ziekte en gebrokenheid, blijft Gods karakter hetzelfde. Hij is een God van trouw, mededogen en liefde, ongeacht onze omstandigheden. En als je dat gelooft? „Daar krijg je iets voor. Rust. Hoop. Moed. En vertrouwen. Want wie gelooft dat God goed is, weet zeker, dat eens, op een dag, uiteindelijk alles goed zal komen en goed zal zijn”, zo schrijft ze.
En hiermee vormt deze prachtige roman een lichtbaken vol hoop en verwachting, waarbij alles heenwijst naar de oneindige trouw van God.
Boekgegevens
”Teken van trouw”, Marianne Grandia; uitg. KokBoekencentrum; 383 blz.; € 22,99
