Op basis van een eigen verkenning naar de stikstofhandel doen ChristenUnie-Kamerlid Pieter Grinwis en de Gelderse lijsttrekker Dirk Veugdenhil zes aanbevelingen om de problemen rond stikstofhandel op te lossen. Eerder werd bekend dat Schiphol en Rijkswaterstaat van deze handel gebruik maken, tot woede van de Kamer. Schiphol benaderde bijvoorbeeld boeren in de buurt met de vraag of ze uitgekocht willen worden. Als zo’n boer stopt, leidt dat tot stikstofbesparing. Die stikstofbesparing mag een ander bedrijf dan gebruiken om een vergunning te krijgen voor bijvoorbeeld uitbreiding.

„Nu geldt puur het recht van de sterkste: wie heeft de diepste zakken”, zegt Grinwis. Hij wil dat eerst wordt gekeken naar uitstootvermindering, en dan naar compenseren binnen het eigen bedrijf. Als er stikstofhandel plaatsvindt, zou dat eigenlijk binnen de eigen sector moeten gebeuren. Pas als laatste trede van de ‘stikstofladder’ komt extern salderen bij een andere sector aan bod.

Vooral de stikstofhandel tussen verschillende sectoren is de ChristenUnie een doorn in het oog. Grinwis en Vreugdenhil pleiten voor schotten tussen sectoren. „Met name tussen de landbouw en de rest, aangezien het voor initiatiefnemers nu vooral aantrekkelijk is om stikstofvergunningsruimte bij veehouderijen op te kopen ten behoeve van hun eigen ontwikkeling.”

De partij wil ook af van de ‘afstandsgrens’ van 25 kilometer die wordt gehanteerd voor de stikstofberekening bij het aanvragen van vergunningen. Vooral stikstofoxiden (die met name de industrie uitstoot) kunnen veel verder neerslaan in de natuur. Door het handhaven van de grens kan de daadwerkelijke stikstofuitstoot juist flink toenemen.