Toiletten en badkamers zijn in sommige noodopvanglocaties lastig schoon te houden, zag de inspectie. Daardoor kan een mogelijke infectieziekte zich makkelijker verspreiden. Ook is het gevaarlijk als kinderen in de noodopvang de normale vaccinaties niet krijgen. De IGJ bezocht negen crisisnoodopvanglocaties en zag dat veel kinderen niet gezien worden door de jeugdgezondheidszorg. Hierdoor missen ze vaccinaties tegen onder meer de bof, mazelen en rodehond.

De crisisnoodopvanglocaties zijn ongeschikt voor verblijf langer dan een week. Maar inmiddels wonen veel asielzoekers er nu al langer dan een half jaar, aldus de IGJ. Ondertussen is er alleen bij spoed medische hulp beschikbaar. Verder is er geen screening op tuberculose voorafgaand aan de plaatsing in de noodopvang. Asielzoekers hebben vaak geen elektronisch patiëntendossier, waardoor het overzicht van iemands medische situatie kan ontbreken.

„Mensen met psychische problemen horen niet in de crisisnoodopvang te wonen”, benadrukt de IGJ, „maar dat gebeurt wel.” Het is niet mogelijk om asielzoekers door te verwijzen naar de ggz vanuit een crisisnoodopvang, tenzij er echt acute problemen optreden. Bovendien kunnen de onzekerheid en de leefomstandigheden in de noodopvang juist zorgen voor extra mentale druk. Deze kwetsbare mensen moeten zo kort mogelijk in de crisisnoodopvang wonen, stelt de IGJ.

Gemeenten regelen de crisisnoodopvang. Dat komt omdat de reguliere asielzoekerscentra en de noodopvang van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) vol zijn. De IGJ wil dat het ministerie van Justitie en Veiligheid, het COA, de GGD’en en de gemeenten de situatie in de crisisnoodopvang verbeteren.