PFAS kunnen zich ophopen in het lichaam. De werking van het immuunsysteem kan verminderen en ze hebben mogelijk effect op de voortplanting en op het ongeboren kind. Ook in het milieu breken de stoffen niet of nauwelijks af. PFAS wordt gebruikt in bijvoorbeeld blusschuim, of als antiaanbaklaag voor pannen en als waterafstotende bescherming voor kleding. Als er een verbod komt, moeten bedrijven een alternatief vinden voor deze stoffen. Een alternatief dat in veel gevallen nog niet bestaat.

Volgens het agentschap is de indiening van het voorstel al een duidelijk signaal naar bedrijven dat ze alternatieven moeten zoeken voor PFAS. In het voorstel staat dat de fabrikanten anderhalf jaar tot twaalf jaar de tijd krijgen om alternatieven te bedenken. Onder meer wetenschappers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) hebben dinsdag over de plannen verteld in Brussel. Nederland dient het voorstel in samen met Zweden, Duitsland, Denemarken en niet-EU-lid Noorwegen, dat wel lid is van de Europese Economische Ruimte.

Naar verwachting neemt de Europese Commissie pas in 2025 een besluit over het voorstel. De komende periode krijgen ‘belanghebbenden’ nog de tijd om extra informatie aan te leveren bij ECHA. Met deze informatie kunnen wetenschappelijke comités van het agentschap dan besluiten om sommige punten in het voorstel te wijzigen of aan te scherpen.

Staatssecretaris Vivianne Heijnen (Infrastructuur en Waterstaat) vindt het voorstel een goede stap. „Dit verbod is echt nodig. Ongemerkt komen we PFAS ondertussen overal in ons leven tegen. Het zit in de grond, in onze kleren, en zelfs in ons lichaam. Terwijl we weten dat het slecht voor ons kan zijn.” Ze benadrukt dat de vervuiling alleen kan stoppen door het in heel Europa „in één klap” te verbieden.