Op die manier kan ultrafijnstof worden gemeten bij Maastricht Aachen Airport en de A2 in Beek, bij Industrieterrein Chemelot in Geleen, het wegennet rond Maastricht en het drielandenpunt bij Vaals. De meetresultaten zijn vanaf 2024 te zien in de jaarlijkse rapportage over de luchtkwaliteit in Limburg.

Limburg telt op dit moment twaalf meetstations, die met name stikstofdioxide, fijnstof, roet en ozon registreren. Daar komen vier nieuwe meetstations in Vaals, Nederweert, Beek en Eijsden-Margraten bij. Van deze vier nieuwe plekken kunnen straks twee meetstations (in Vaals en Beek) ook ultrafijnstof registreren. Twee al bestaande meetpalen worden uitgebreid en kunnen dan ook ultrafijnstof registreren. Het gaat daarbij om de bestaande meetstations in Geleen en Maastricht.

De uitbreiding van het aantal reguliere meetstations moet onder meer vervuiling door veehouderijen in Nederweert in kaart brengen. Aan de grens bij Eijsden wordt straks gemeten wat er uit het buitenland ons land inwaait. Metingen naar ultrafijnstof vinden hier niet plaats.

Bij ultrafijnstof gaat het om afmetingen van stofdeeltjes van minder dan 0,1 micrometer. Die komt onder meer vrij bij het stoken van hout, of bij industrie, wegverkeer, scheepvaart en luchtvaart. De Wereldgezondheidsorganisatie en de Gezondheidsraad vragen steeds vaker aandacht voor ultrafijnstof. Dit mede omdat hiervoor nog geen wettelijke norm is vastgelegd, terwijl de stof wel in verband wordt gebracht met gezondheidsklachten zoals longaandoeningen en hart- en vaatziekten. Om die reden investeert Limburg naar eigen zeggen in de metingen van ultrafijnstof.

Op dit moment wordt ultrafijnstof nog nergens continue gemeten. Dat maakt het lastig om vast te stellen hoe hoog de concentraties ervan zijn, onder meer bij vliegvelden en drukke verkeersaders.