De decembermaand is in Papoea-Nieuw-Guinea heel anders, stelt Michel. „Het is hier vrijwel altijd lekker weer. Terwijl december in Nederland hartje winter is, is het hier de warmste maand.”

Soms levert dat vreemde situaties op, stelt Pauw. „Kerst vieren we in de zomer. De donkere, koude decembermaand met de feestverlichting in de huizen en de winkelstraten, draagt veel bij aan de nostalgie die Nederlanders rondom Kerst ervaren. Veel van die elementen ontbreken in de tropen. Maar dat betekent niet dat het voor ons minder Kerstfeest is. Misschien zelfs wel meer, omdat het ontbreken van die nostalgie ons helpt om te focussen waar het met Kerst werkelijk om gaat: om de komst én de wederkomst van Christus.”

Een van de gebruiken die het gezin overnam van collega’s uit andere culturen, is de Jesse-tree (Isaï-boom – zie Jesaja 11:1). Michel: „De ‘Jesse tree’ is eeuwenlang een favoriet onderwerp geweest in de christelijke kunst. Op talloze schilderingen, handschriftminiaturen en glas-in-loodramen is Jezus’ stamboom te zien die teruggaat op de vader van David. In ons gezin gebruiken we een aangepaste versie. We zetten een wijdvertakte boomtak in huis, die we elke dag versieren met een symbool van één van de heilsfeiten die tot de komst van Jezus hebben geleid. De kinderen vinden het leuk om symbolen te verzinnen en op te hangen.”

De familie Pauw bakt oliebollen in dececmber. „Want oliebollen, met appel en rozijnen, bedekt met een laagje poedersuiker, wie houdt er niet van?” Dus staat Pauw, op een warme morgen, enkele dagen na Kerst, buiten op de veranda een paar honderd oliebollen te bakken. Achter de schermen maakt zijn vrouw bakken met beslag klaar.

En de kinderen? „Die eten de oliebollen op en brengen ze langs de buren en vrienden. Oliebollen herinneren ons aan Nederland en daarom bakken we ze ook wel eens stiekem op andere momenten van het jaar.”

Hoe beleven Nederlanders in het buitenland de decembermaand? 
Deel 3 in een serie