„Ik bid voor hen: ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen, die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uwe.”

De evangelieprediking heeft de bedoeling om de mens van de wereld af te trekken en tot de Schepper over te halen en te doen blijven in de betrachting van de dienst Gods en het nauwkeurige christendom. De vijand die moet worden tegengestaan, is de wereld. Het woord ”wereld” heeft in Gods Woord twee betekenissen. Er is een wereld van redeloze schepselen. Er is ook een wereld van mensen, een wereld van vromen. „Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende, en heeft het woord der verzoening in ons gelegd” (2 Korinthe 5:19). Er is een wereld van goddelozen. „Ik bid niet voor de wereld” (Johannes 17:9).

Er is een goede wereld. Er is ook een kwade wereld. Dat alles heeft God gemaakt. Deze wordt goed of kwaad naar dat ze goed of slecht gebruikt wordt en is zo lang goed als zij onze genegenheden en krachten van ziel en lichaam niet overwint om van de liefde en nauwgezette dienst van God af te trekken en tot eigen dienst over te halen. „Maar dit zeg ik, broeders, dat de tijd voorts kort is; opdat ook die vrouwen hebben, zouden zijn als niet hebbende en die wenen, als niet wenende, en die blijde zijn, als niet blijde zijnde; en die kopen, als niet bezittende; die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende” (1 Korinthe 7:29-31).

J. van Lodenstein, predikant te Utrecht

(”Verzameling van Keurstoffen”, 1748)