De kerk is vanbuiten en vanbinnen eenvoudig. Het functionele gebouw heeft geen toren en ook geen luidklok. Een van de weinige opvallende dingen in het interieur is een collectezak aan een stok naast de kansel, maar die hangt er niet voor de sier. „Die wordt elke zondag gebruikt voor het collecteren”, zegt ouderling Hans van der Knijff, voorzitter van de kerkenraad. „Vermoedelijk zijn we de laatste christelijke gereformeerde kerk die dat zo doet.”

Ook de nieuwe aanbouw is eenvoudig. De ramen in de zijwand komen uit de oude achterwand van de kerk. „We hadden niet veel geld meer over en bovendien is hergebruik goed voor het milieu”, stelt Van der Knijff. „We zijn blij met de aanbouw. We gebruiken de zaal voor de crèche op zondag, voor catechese, jeugdvereniging, kinderclub, ouderenmiddagen, gemeenteavonden en ledenvergaderingen. We kunnen met een gemeentelid afspreken voor een persoonlijk gesprek, want we hebben nu een keukentje. Voorheen bracht mijn vrouw, die koster is, de koffie voor de dominee op zondag vanuit ons huis naar de kerk. Ook de crèche was bij ons thuis.”

Hij vertelt dat sommige groepen, onder andere de jeugdvereniging, vroeger samenkwamen in de consistoriekamer en dat de catechese later in de kerkzaal werd gehouden. „De kinderen zijn groot geworden in de ouderlingenbank”, lacht ouderling Van der Knijff, die aan een rolstoel gebonden is.

Hij wijst naar het scherm en vervolgt: „Elke zondag zijn de diensten hier te volgen. Zo wennen de kinderen in de crèche alvast aan de kerkdienst en kunnen degenen die hen verzorgen meeluisteren, als dat mogelijk is. Zo nodig kunnen hier kerkgangers meeluisteren als de kerk vol is.”

Dat volgen van de zondagse diensten zal hier niet direct nodig zijn, al is de kerk op zondag nu wel voller dan dertig jaar geleden. „In de jaren 90 kwamen er op een gegeven ogenblik gemiddeld minder dan veertig kerkgangers op zondag”, vertelt scriba Boudewijn Rip. „Toen is er onder leiding van ds. K. Hoefnagel op een jaarlijkse ledenvergadering gesproken over stoppen of doorgaan. Er waren elf mensen. Een opmerking van een aanwezige maakte veel indruk. Hij zei: „De ambten zijn er nog, er is nog geld en er zijn predikanten die willen voorgaan. Waarom zouden we stoppen?” Daarop is besloten om door te gaan.”

Het werd wel heel spannend. Rip: „Gelukkig voegden zich vrij kort na de ledenvergadering enkele nieuwe gezinnen bij onze gemeente. Dat is hier als een wonder ervaren. Op het geloof is de kerk in stand gebleven. Het Woord van God heeft het gedaan. Momenteel is het ledental stabiel met een aantal van ongeveer negentig. ’s Zondags komen er zo’n zestig à zeventig kerkgangers.”

De gemeente heeft nagenoeg elke zondag een predikant, die gewoonlijk in beide diensten voorgaat. Na de middagdienst krijgt de voorganger het geld in een envelop mee naar huis. Een eigen predikant heeft de cgk in haar bestaan niet gehad, wel enige tijd een lerend ouderling in de persoon van M. van der Zwan. Consulent is ds. W. L. van der Staaij uit Scheveningen.

De kerkgangers komen uit de wijde omtrek, naast Rijnsaterwoude onder meer uit Hoofddorp, Nieuw-Vennep, Lisse, Woubrugge en Alphen aan den Rijn. „De gemeente voelt zich thuis bij de aloude leer van de Christelijke Gereformeerde Kerken, maar we kijken niet zo precies naar kerkelijke grenzen”, zegt Rip. „Af en toe gaat een predikant uit de Protestantse Kerk van de Gereformeerde Bondsrichting voor. Daar zijn we blij mee. Het gaat erom dat we de Drie-enige God kennen. We aanvaarden de gehele Schrift, belijden dat er twee wegen zijn en dat er drie dingen nodig zijn om gekend te worden: ellende, verlossing en dankbaarheid.”