De opmerkingen zijn niet van de lucht, als mensen deze goudgele C-HR met glanzend zwarte contrastkleur zien. „Had je geen geld om de hele auto te laten spuiten?” Deze optionele mogelijkheid optie sluit echter aan op de weg die Toyota met meerdere modellen is ingeslagen. Maar de auto kan ook gewoon in één lakkleur worden geleverd.

De aandrijflijn is vertrouwd, een 1,8 of in dit geval een 2,0 liter 4 cilinder op benzine die wordt bijgestaan door een elektromotor. Een concept dat nog steeds staat als een huis. Toyota had er 25 jaar geleden de primeur mee, vele merken zijn het merk inmiddels gevolgd. Presteren gaat uitermate vlot, vooral omdat de elektromotor extra kracht levert op momenten dat daar behoefte aan is. De automaat heeft een traploze overbrenging waardoor het motortoerental bij flink accelereren fors toeneemt.

Voorin worden passagier en bestuurder verwend met goed ondersteunende stoelen. Achterin is de ruimte niet meer dan normaal. Bovendien zorgt de brede C-stijl voor een wat opgesloten gevoel. Met een iets toegenomen bagagevolume van 388 liter zit de C-HR nog steeds in de middenmoot.

Toyota kiest ervoor om de diverse waarschuwingsvoorzieningen diep in een menustructuur onder te brengen. Het uitzetten van irritante piepjes vergt na iedere keer opnieuw starten de nodige tijd. Dat kan veel gebruiksvriendelijker.

Het rijgedrag is duidelijk van een hoger niveau dan dat van het bestaande model. Ook is de auto vanbinnen stiller. Alle verbeteringen zijn echter duidelijk van invloed op de prijs. Die wijkt nauwelijks af van de ruimere Toyota Corolla Cross. Dat maakt de C-HR meer een auto voor liefhebbers van sportieve lijnen.