Eén pak droge, kale crackers. Een fles halflauw water en 1 euro. Meer niet. Daar sta ik dan.

Grijnzend geeft de eigenaar van restaurant J&B in Breskens mij 10 euro. „Weg­lopen”, is het enige wat ik ervoor moet doen.

In gebrekkig Nederlands klinkt het: „Weet jij waar ik goeie marihuana kan krijgen?” Verbijsterd kijk ik hem aan… „Pardon?”

De deur gaat open. Voor me staat de dominee. Ik doe mijn verhaal. Hij glimlacht: „Tsja, ik mag de herbergzaamheid niet vergeten."

Fietsenmaker Nobel pakt een fiets uit z’n stalling. „Neem deze maar. Enne... ik hoef er niets voor.” Met het bij elkaar gespaarde geld sta ik bij Nobel Tweewielers in Werkendam om een fiets te kopen.

Ik ga richting het oosten. Richting een goede en stevige warme maaltijd. Tenminste, dat hoop ik.

Daar lig ik. In een slaapzak in het geurende en ritselende hooi. Het betreden van een leegstaande villa is niet legaal. Daarom ‘overnacht’ ik in de hooischuur van camping De Vijverhof in Ommeren.

Blam! Een enorme knal. Ik ben nog geen kilometer op weg. Geschrokken zie ik mijn platte achterband.