Dagen achter elkaar niets anders dan water zien. Het schrikbeeld voor velen, maar voor Anna Yilmaz (27) uit Amersfoort juist niet. Voor haar is de zee het meest ultieme uitzicht. „Ik word er rustig van.”

Een zandkasteel bouwen. Dat heeft bijna iedereen weleens gedaan. Vandaag gaan we een stapje verder. Vandaar die emmers, verfspatels en messen langs de kustlijn…

De Noordzeekrab wordt zwaar ondergewaardeerd, vinden culinaire fijnproevers. Vissers beschouwen Cancer pagurus als bijvangst.

Op het strand ligt wat eens een zee-egel was. Een prachtig wit, hartvormig skeletje met gaatjespatronen die het tot een kunstwerkje maken.

Alsof je het over een monster hebt, met poten die eindigen in grijpgrage scharen. Met de linker, die het grootst is, kraakt de Noordzeekreeft (Homarus gammarus) prooidieren.

Wereldwijd vormen de penhorens (Turritellidae) een familie van zo’n honderd leden, die met z’n allen vegetarisch zijn en vooral dol zijn op ruw zand en modder.

Scheermesjes worden de tafelmesheften wel genoemd, omdat ze veel weg hebben van het ouderwetse kappersscheermes.

De Noordzeegarnaal (Crangon crangon) is een delicatesse. Niet om zijn uiterlijk, maar vanwege zijn smaak.

De kegelvormige wulk (Buccinum undatum L) is zowel carnivoor als aaseter, maar geniet bovenal van borstelwormen.

Soms zie je honderden zeesterren op het strand. Meestal ’s winters, als ze verlamd zijn van de kou. Op temperatuur is de gewone zeester (Asterias rubens) bepaald geen watje.