Onder familiebedrijven is de raad van commissarissen in zwang.

Familiebedrijven met een lange historie doen het gemiddeld beter wanneer de familienaam ook de bedrijfsnaam is. Ook weten zij de tand des tijds te doorstaan door telkens te vernieuwen zonder radicaal hun bedrijfsmodel om te gooien.

De melkveehouderij en kaasmakerij van de familie Van Woudenbergh in Breukelen ligt als een eiland te midden van de weilanden langs de Vecht. Langs de oprijlaan grazen zwartbonte koeien. Achter een bosrand zie je de torens van Kasteel Nijenrode, thans universiteit.

Onder invloed van de vierde generatie gooide de Westlandse Tuin zes jaar geleden het roer om. John (35) en Corné (32) de Vries willen van hun groente­bedrijf de beste zaak van Rotterdam maken. „Maar het moet wel een beetje gezellig blijven”, zegt vader Kees (63).

„We hebben nooit de ambitie gehad om groot te worden”, zegt vader Jos (71). Zoon Peter (45), bij wie nu de dagelijkse leiding berust over Van Dongen Installateurs in Dordrecht, vult aan „Je kunt ook groot worden door klein te blijven.”

Na Evert-Jan nam zoon Reijer de zaak over, gevolgd door Reijers zoon Gerrit-Jan, en nu runnen diens zoon René (63) met zijn vrouw Roelie (60) Van Silfhout Mode in Lunteren. Na 135 jaar floreert de winkel nog steeds – in hetzelfde pand. Het schijnt dat er ooit een varken en kippen naast het gebouw scharrelden, bij een huisje op het erf waarin Reijer en Eefje van Silfhout woonden toen ze ouder werden.

Al sinds 1894 maakt P. Bos Veevoeders mengvoer vanuit dezelfde locatie, een fabriek midden in Ederveen. De fabriek, waar jaarlijks tonnen aan veevoer worden geproduceerd, torent uit boven de woningen en winkels in de omgeving.

Als Gert Aangeenbrug (55) vroeger vergrijsd rotan gebruikte voor een bloembollenmand, kreeg hij op zijn kop van zijn vader. Vergrijsd rotan was rommel, het slappere spul, en een mand voor 35 kilo bloembollen moest stevig zijn. Nu staat er een grijzig rotan mandje op tafel in het kantoor van Aangeenbrug. Het mag. Het is in.

Voor Kees Visser (39), die sinds kort de leiding heeft over Aannemingsbedrijf W. Visser in Ouderkerk aan den IJssel, zijn rekenen en calculaties maken een belangrijk deel van zijn werk. „Daar ben ik vaak de hele dag mee bezig.”

Ze genieten van een goed stuk vlees. Of het nu aan de slachthaak hangt, in de toonbank ligt of op hun bord wacht om te worden opgegeten. En ze kunnen er smakelijk over vertellen. Als een ambacht je in het bloed kan zitten, dan is de slagers­familie Knobbout uit Erichem een schoolvoorbeeld.