Volgens een oud Chinees gezegde moet je als mens een kind op de wereld zetten, een boek schrijven en een boom planten. Dat laatste blijkt ook nog eens een metafoor.

Ruim tien jaar geleden publiceerde een Australische verpleegkundige een boek over spijtgevoelens van ouderen. Het werd onverwacht een internationale bestseller.

Waar aanstellerij wordt gesuggereerd, speelt mogelijk echter iets heel anders, schrijft Gerhard Hormann.

In buurland Duitsland geeft men fietsers volop de ruimte. Maar in dat land hébben fietsers ook de ruimte en dat lijkt alle verschil te maken.

Het klimaat warmt gevaarlijk op door menselijk toedoen en kan alleen nog worden gered door het afschaffen van fossiele subsidies. Wie daar kanttekeningen bij plaatst, heet al snel een klimaatontkenner.

Trouwe lezers van deze rubriek weten dat ik jarenlang iedere week een stuk ging fietsen met een blinde man. We reden op een tandem. Na zijn overlijden viel dat vrijwilligerswerk weg en viel ik zelf in een zwart gat.

In brede kring heeft de gedachte postgevat dat er geen sprake is van een woningtekort, maar van een verdelingsvraagstuk. Zo hoeft het onderwerp bevolkingsgroei niet te worden aangekaart.

Onlangs stuitte ik op de interessante vraag: wat is het meest omstreden boek in je collectie? Plotseling keek ik met heel andere ogen naar de inhoud van mijn boekenkast.

Corné was de weg naar geloof en kerk een poos kwijt, maar daar is verandering in gekomen. Hij leest en luistert weer, bidt en zingt. Maar hardop bidden in eigen woorden, dat vindt hij heel lastig.

In het Noord-Hollandse Diemen is opschudding ontstaan over een fietstunnel omdat de helling te steil zou zijn voor sommige gebruikers. Hebben we collectief last van knikkende knieën en bibberende benen?