Nederland is onvoldoende voorbereid op een dijkdoorbraak, stelt drs. Vincent Erdin.

GROOT-AMMERS – Ds. L. Quist blijft bij zijn opmerking dat de Zeelandramp „een gericht van God” was. Over die uitlating is commotie ontstaan na de herdenking van de ramp in Stavenisse.

STAVENISSE – Burgemeester Willem Nuis van Tholen maakte dinsdag officieel excuses voor de uitspraken die dominee L. Quist deed tijdens de herdenking in Stavenisse. Ds. Quist noemde de Watersnoodramp een „gericht van God.”

VLISSINGEN – Boven de storm uit klonk vaders stem. Hij zong: „Hier scheen ons ’t water t’ overstromen… maar Gij deed ons ’t gevaar ontkomen…”

Precies 60 jaar na de watersnood is ook in Kruiningen die ramp herdacht. „Maar”, zei burgemeester Huisman vrijdagmiddag, „in ontelbare harten wordt de ramp niet jaarlijks herdacht, maar dagelijks.”

Ook al is het inmiddels zestig jaar geleden, nog steeds is de watersnood van 1953 een gebeurtenis die diepe sporen heeft nagelaten in de herinnering van overlevenden. Zoals veel oudere Nederlanders van boven de rivieren spreken van ”voor” of ”na de oorlog”, zo hebben de Zeeuwen het over ”voor” of ”na de ramp”. Voor hen is 1953 een jaartal dat belangrijker is dan het jaar van een eeuwwisseling.

VEENENDAAL – Hulp bieden aan kerken en gemeenteleden die zwaar waren getroffen door de watersnood. Dat was het doel van een speciale collecte die op 8 februari 1953 in de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) werd gehouden. Het bleek het begin van een traditie: de eerste zondag na
1 februari is ”hulpverleningszondag”.

Na de watersnood heeft Zeeland zich snel ontwikkeld. Rechte wegen, tractoren, fatsoenlijke huizen en mobiliteit. Het is wrang dat Zeeland mede door de ramp waarbij zulke grote verliezen zijn geleden er flink vooruit op is gegaan.

NIEUWERKERK A/D IJSSEL – „Ze waren ons vergeten”, zo zeggen de voormalige binnenvaartschippers Cor Heuvelman (81) en Hannes van Vliet (88) na bijna zestig jaar. Ze doelen daarmee op hun grote aandeel in de geslaagde reddingsoperatie om het gat bij de Groenendijk in Nieuwerkerk aan den IJssel te dichten bij de watersnood van 1 februari 1953.

SLIEDRECHT – Trots wijst bestuurslid Remco van de Ven van het Nationaal Baggermuseum op drie prachtige maquettes. „Die stormvloedkeringen zijn de pronkstukken van de expositie. Uniek in Nederland.” Maker Nijs Baan bromt: „De Maeslantkering is eigenlijk nog niet klaar. Maar ze wilden ’m per se hebben. Nou ja, nu die hier staat, heb ik er vrede mee.”