Koningin Emma hield van Nederland. Toch miste ze het heuvelachtige Duitse landschap. Daarom kocht haar man, koning Willem III, voor haar een landgoed bij Renkum. Hij gaf het de naam Oranje Nassau’s Oord en zo heet het nog.

Elke familiegeschiedenis kent zwarte bladzijden. Zo ook die van de Oranjes. Een groot praalgraf in de Dorpskerk van Ouderkerk aan den IJssel laat zien dat prins Maurits (1567-1625) zijn buitenechtelijke kinderen accepteerde en hun eer en aanzien gaf.

Willem van Oranje verloor in de strijd tegen Spanje niet alleen zijn broer Adolf in Heiligerlee. In 1574 sneuvelden ook zijn broers Lodewijk en Hendrik. Op de Mookerheide ten zuiden van Nijmegen. In de kerk van Heumen herinnert een monument aan dit verlies.

Slapen waar de koningin verbleef. Dineren in een paleis. Het kan in hofstad Leeuwarden. In Paleis Stadhouderlijk Hof resideerden eerder de Friese Nassau-stadhouders en Nederlandse koningen en koninginnen. Nu lopen de hotelgasten over de rode loper in en uit.

Het is alsof een reuzenhand wat gebouwen uit verschillende tijdvakken bij elkaar heeft gezet. Die indruk roept het centrum van Tilburg op. Te midden van deze mengelmoes staat een soort kasteeltje: het voormalige paleis van koning Willem II, waar nooit een vorst heeft gewoond.

De naam van het Groningse Heiligerlee is voor altijd gekoppeld aan die van graaf Adolf van Nassau. De broer van Willem van Oranje liet er in 1568 het leven. Een monument herinnert aan de jonge held.

Het Nederlandse stadje Willemstad is vernoemd naar de Vader des Vaderlands en ingericht door diens zoon. Het ademt historie uit.

Het liefst had koningin Wilhelmina vooraan gestaan bij de bevrijding van Nederland. Maar ze moest tot 13 maart 1945 wachten voordat ze de grens kon oversteken. Wilhelmina zette toen het zover was het onbeduidende Zeeuws-Vlaamse dorpje Eede op de kaart.