Hoe kan men de jaren veertig met
een paar woorden typeren? Oorlog en
wederopbouw? Of is oorlog en Koude
Oorlog een betere formulering? Oorlogsjaren zijn het zeker. En ook Nederland blijft daarbij voor het oorlogsgeweld niet gespaard. De Tweede
Wereldoorlog vormt onmiskenbaar
een belangrijke cesuur in de twintigste
eeuw. Na de oorlog wordt het nooit
meer als ervoor.
Voor Nederland begint die oorlog
pas in mei 1940. Een paar maanden
later lijkt de strijd al beslist te zijn.
Frankrijk, Duitslands voornaamste te
genstander in de Eerste Wereldoorlog,
is op de knieën gebracht. Met de Sovjet-Unie heeft Hitler een niet-aanvalsverdrag gesloten.
Alleen Groot-Brittannië blijft als tegenstander over. Ondanks de zware
bombardementen van de Duitse Luftwaffe op Londen en andere steden,
weet premier Winston Churchill het
moreel van de Britten op peil te houden. Voorlopig is Hitler echter aan de
winnende hand. Zelfs de inval in Rusland (juni 1941) is aanvankelijk een
groot succes. Ook de Japanners zijn
zeer succesvol.
Pas in de loop van 1942 keren de
kansen. Het duurt dan nog drie jaar
voor Duitsland en Japan het hoofd in
de schoot leggen. Japan capituleert pas
nadat het kennisgemaakt heeft met de
vernietigende kracht van het atoomwapen.
Vlak voor de capitulatie wijken koningin Wilhelmina en het kabinet uit
naar Engeland. Zomer 1940 zien velen
in ons land de overwinning van Hitler
en zijn nieuwe orde als iets onvermijdelijks waar men zich bij neer moet
leggen. Colijn is niet de enige die er zo
over denkt. Ook premier De Geer ziet
het niet meer zitten en keert vanuit
Londen naar het bezette Nederland te
rug.
Naarmate de Duitse bezetters zich
bruter opstellen (zoals bij de Jodenvervolging) neemt het verzet van de
bevolking toe. Velen duiken onder.
Gevangenissen en distributiekantoren
worden overvallen. De prijs die daarvoor betaald moet worden is niet gering. Zo wordt in 1944 een groot deel
van de mannen uit Putten weggevoerd
om nooit meer terug te keren.
Na de bevrijding vindt in het verwoeste Nederland ook een politieke
heroriëntatie plaats. Socialisten, vrijzinnig-democraten en progressieve
christenen (vooral hervormden) verenigen zich in 1946 in de Partij van de
Arbeid. Bij de verkiezingen van dat
jaar blijkt deze ”Doorbraak” geen succes te zijn. De tijd van de christelijke
coalitie is echter voorbij. De PvdA
geeft in de regering de toon aan.
Daarmee wordt zij echter ook verantwoordelijk voor het Indiëbeleid.
Ondanks de inzet van grote aantallen
militairen moet Nederland in 1949 de
soevereiniteit over Nederlands-Indië
aan Sukarno overdragen.
De Sovjet-Unie weet haar forse aandeel in de strijd tegen Hitler na 1945
royaal te verzilveren. In Oost-Europa,
dat voortaan tot de invloedssfeer van
Moskou wordt gerekend, brengen de
Russen communistische regimes aan
de macht. In West- en Zuid-Europa
behalen de communistische partijen
bij de stembus indrukwekkende resultaten.
Na de communistische machtsgreep
in Praag in 1948 komt het jaar daarop
de NAVO tot stand. Amerika verbindt
zijn lot met dat van de West-Europese
democratieën. Dwars door Europa
wordt een IJzeren Gordijn opgericht.
|
Arnhem
|
Berlijn
|
Stalingrad
|
Schermerhorn-Drees
|
Blokkade
|
Hirosjima
|
|