Vastberaden tiener De vijftienjarige Chedva Meyers lijdt aan de bewegingsaandoening Cerbal Pausy. Ondanks alles is Chedva een vrolijk meisje. Ze houdt van het leven.
De pijn van Beit Nachson We staan op de Olijfberg, uit te kijken over Jeruzalem. De schemer valt, heel snel, zoals dat alleen in Israël gebeurt. Lichtjes floepen aan. Jeruzalem, de stad van het lijden. Maar de kinderen van Jeruzalem hebben gebeden om de vrede!
Beschadigd leven Een lief kind. Netanel Gordon. Vijf jaar oud. Het Down syndroom heeft zijn leventje aangeraakt en het voorgoed beschadigd. Maar Netanel geeft de moed niet op.
Berg van de dood Negentien afgeknotte betonnen palen staan in een groepje bij elkaar, boven op de Herzlberg, op het buitenterrein van Yad Vashem. Negentien afgebroken zuilen, als symbool en gedenkteken voor één miljoen achthonderdduizend omgekomen kinderen.
Bang geworden voor de mensen Dit is Avi Adaya. Avi is 8 jaar oud en is sinds zijn zesde jaar 's middags te vinden in Shalva, het centrum voor gehandicapte kinderen te Jeruzalem.
In de winkel van Doron Even-Ari De eerste bijbels in Israël werden verspreid per kameel. Nu zijn de kamelen gemotoriseerd. En dus heeft ook het Israëlisch Bijbelgenootschap te Jeruzalem een vervoermiddel nodig. Om het Woord bij het kind in Israël te brengen.
Gekooid op niveau van een baby Zes maanden was hij, Jonathan Lemberger, toen de tijd stil bleef staan. Meningitus stopte wreed de wereld van zijn gedachten. Hij is nu 10 jaar, maar is gekooid op het niveau van een baby van zes maanden.
De gehandicapte kinderen van Shalva Ze zitten buiten op een draaimolen of op een wip, liggen binnen op een tweezitsbank of rollen over op het tapijt. Ze vrijen met een knuffel of werpen iets denkbeeldig tegen de muur. Het zijn de gehandicapte kinderen van Shalva.
Shay in Shalva Shay Paz (13 jaar) houdt van mensen, van muziek en van aandacht. Veel cadeautjes heeft hij al gemaakt voor zijn ouders. Maar die zijn nu gescheiden. Dat heeft Shay zenuwachtig gemaakt.
Een kind in de straten van Jeruzalem Vlak bij de Damaskuspoort hipt hij op kreupele benen onverschrokken tussen de auto's door. Een vies blauw shirt, een kapotte blauwe broek, blote voeten. Een vragende jongenshand opent een stukgegane wereld van leed. Achteloos geschonken sjekels moeten zijn leed verzachten. De volgende morgen is hij er niet, zijn verhaal meenemend in de donkere steegjes van het oude Jeruzalem.
|