Het spelende kind
Spelende kinderen. In veel plaatsen een normaal verschijnsel. In Jeruzalem is het iets bijzonders. Want kinderen die op die straten spelen, hebben een plaats in de heilsbeloften van God. „En de straten dier stad zullen vervuld worden met knechtjes en meisjes, spelende op haar straten”. We zijn geneigd te letten op de politici. We menen dat we onze verwachting voor Israël moeten baseren op de uitkomst van vredesoverleg. Wat voor betekenis hebben spelende kinderen? Welke bijdrage leveren zij aan de opbouw van het land? In het licht van Gods heilswoord is het goed dat onze aandacht op het kind wordt gericht. Wordt Gods belofte niet altijd vervuld in de weg van het wonder? De Heere verkiest immers het zwakke en hulpeloze?
Als Zacharia dit profeteert, is er nog niet veel van te zien. De dunbevolkte stad heeft weinig kinderen. Het handjevol teruggekeerde ballingen moet alle kracht bijzetten om de stad te herbouwen. De kinderen die er zijn, hebben weinig tijd en ruimte om te spelen. En in de tijd na de ballingschap was er voortdurend strijd. Soms leek het erop dat Jeruzalem onbewoond zou blijven. Toch zullen ze er komen! Jongens en meisjes die in vrijheid kunnen spelen omdat er vrede is.
Ze worden in hun spel bekeken door bejaarden. Die zijn dus niet jong gestorven. In hun ouderdom zijn ze bewijs van Gods trouw. Ze verheugen zich in die spelende kinderen die profetie zijn van de komende heilstijd. De generatie tussen die ouderen en jongeren is aan het werk.
Er spelen kinderen in Jeruzalem! Nog onder dreiging, de gasmaskers achter de hand. Telkens dreigt de rust verstoord te worden. De ware vrede heerst nog niet in Jeruzalem. Toch zijn die spelende kinderen teken van Gods trouw aan Zijn belofte. Kinderen zijn een erfdeel des Heeren. Hun vrolijk spel mag niet ophouden. Dat onbezorgde spelen waarvan de Godsspraak getuigt, is vrucht van het komen Gods tot Jeruzalem. „Ik zal in hun midden wonen”. Die komst en inwoning van Gods genade in Christus hebben Jeruzalems kinderen nodig. Zijn wij als werkende generatie daarvoor een middel? Om te zorgen dat ze Gods Woord inclusief het Evangelie van de Messias mogen horen? In de dagen van de profeet Zacharia zou je moedeloos worden. Zal de heilstijd echt aanbreken? In onze tijd is het niet anders. Maar al is het naar onze gedachten te wonderlijk, daarom is het voor God nog niet te wonderlijk om het te bewerken! Want de Messiaanse heilstijd komt niet als product van de politiek. Zij breekt als een wonder van Godswege door. Laat ons gebed niet alleen gericht zijn op beraadslaging en beslissing door leiders. Onze verwachting moge gericht zijn op Gods heilswerk. De belofte van die kinderen mag daarvoor een stimulans zijn.
Door Gods genade zal er een blij nageslacht van Sion komen. Voortgebracht in de Godsstad zullen ze de naam van Sions kinderen dragen. Binnen het hemelse Jeruzalem zullen dan de speellieden vrolijk zingen en Gods Naam met lofgejuich prijzen.
Spelende kinderen in Jeruzalem: teken der hoop. Niet als een chiliastische droom. Wel als toekomstperspectief naar Gods belofte.
Ds. J. P. Boiten te Sliedrecht, lid van het deputaatschap Evangelieverkondiging onder Israël der Christelijke Gereformeerde Kerken.
Het Reformatorisch Dagblad vraagt uw hulp. Voor het kind in Israël. Dit najaar is er een actie voor de gehandicapte kinderen van Shalva in Jeruzalem. Stort u alstublieft uw gift op gironummer 29.70.700 of op bankrekeningnummer 65.32.60.008 (ING Bank) van stichting Draagt Elkanders Lasten te Apeldoorn.
