Esther Geertsma: Bolivianen zijn dankbaar voor kleine dingen

Van 12 tot 28 juli verbleef de „rasechte Friezin” in Bolivia met de christelijke organisatie World Servants, die voor jongeren werkvakanties in ontwikkelingslanden regelt.

Esther was een van de vier deelnemers die gebruikmaken van een rolstoel. „Ik heb zeer waarschijnlijk de zeldzame spierziekte SMA-LED. Vanaf mijn twaalfde ben ik vanwege spierzwakte aangewezen op een rolstoel. Dankzij fysiotherapie en training worden mijn spieren tegenwoordig gelukkig weer wat sterker. Ik heb een eigen auto. Als ik de rolstoel achterin leg, kan ik het kleine stukje naar het voorportier lopen. Daar ben ik zo dankbaar voor.”

In 2017 bezocht Esther, die als grafisch vormgever op de NHL Stenden Hogeschool in Leeuwarden werkt, de EO-Jongerendag. „Ik kwam voorbij de stand van World Servants. Informatie vragen had geen zin, want ik zou vanwege mijn beperking toch niet met een werkvakantie mee kunnen gaan. Iemand van de organisatie hield me echter staande en vertelde dat er voor het eerst een reis werd georganiseerd waaraan ook jongeren met een lichamelijke beperking konden deelnemen. Ik was meteen enthousiast, want ik had al op mijn vijfde de wens om de zending in te gaan. Die droom heb ik nu voor een deel kunnen verwezenlijken.”

Esther genoot niet alleen van het contact met de Bolivianen, maar ook van de natuur. „Die is in Nederland niet ongerept meer, maar in Bolivia wel. Bolivianen laten de natuur zoals God die heeft geschapen.”

Sinds de werkvakantie telt Esther haar zegeningen nog meer dan voorheen. „In Bolivia heb je bijvoorbeeld veel zandpaden en dat is best lastig met een rolstoel. We zijn er op bezoek geweest bij iemand met een beperking en durfden desgevraagd nauwelijks te vertellen van welke voorzieningen wij in Nederland gebruik kunnen maken. Denk aan de taxi die voor de deur stopt of dat je met een rolstoel in de trein kunt.”

De jongeren die in Bolivia aan de slag gingen, vormden een hechte groep. „We deden alles voor en met elkaar. Zo kon iedereen helpen bij de bouw van de klaslokalen in de stad El Torno. Als ik soms niet verder kon met mijn rolstoel ondersteunden sommigen mij met lopen. Wanneer ik een trap op kroop, moedigden reisgenoten mij aan.”

De Friezin is al na één werkvakantie besmet met het World Servantsvirus. „Volgend jaar zijn er twee reizen waaraan ook mensen met een lichamelijke beperking kunnen deelnemen. Ik heb voor de trip naar Bangladesh gekozen.”

Dit is het slot van een zevendelige serie over jongeren die met World Servants Onbeperkt op werkvakantie gingen naar Bolivia.

Esther Geertsma: Bolivianen zijn dankbaar voor kleine dingen

Mens & samenleving

RD.nl in uw mailbox?