„Bolivianen zijn arm, maar ik zag de rijkdom in hun ogen schitteren”, vertelt Esther Geertsma (24) uit Leeuwarden. „Ze zijn dankbaar voor kleine dingen.”

„Het hoogtepunt van mijn reis? Misschien vinden anderen het iets kleins, maar mij deed het veel”, vertelt Jeffrey Meinetten (20) uit het Twentse Daarle. „Ik gaf in Bolivia sportles aan kinderen met een beperking. Een jongetje in een rolstoel kwam nauwelijks vooruit en kon niet goed meedoen aan een tikspel. Daarom heb ik hem een poosje geduwd en zelfs met hem in de rolstoel over het schoolplein gerend. Hij straalde en gierde soms van het lachen.”

Jalke Visser (16) uit Culemborg had zich als kind al voorgenomen: als ik 16 ben, ga ik op werkvakantie met World Servants. Een ziekte leek roet in het eten te gooien, maar toch ging haar wens in vervulling. Van 12 tot 28 juli verbleef de havoleerlinge in Bolivia met de christelijke organisatie die in ontwikkelingslanden werkvakanties regelt voor jongeren. Dit jaar was er voor het eerst een reis waaraan ook mensen met een lichamelijke beperking mochten deelnemen. Jalke was van de partij. In haar rolstoel.

Hij zat er compleet naast, merkte Ruurd de Ronde (19) uit Werkendam tijdens een werkvakantie in Bolivia. „In tegenstelling tot wat ik dacht, kunnen jongeren met een beperking alles. Er staat een stukje van hun lichaam uit, maar andere delen functioneren extra goed. Neem hun doorzettingsvermogen of de kracht die rolstoelers in hun armen hebben.”

Janneke (28) heeft haar doelen gehaald. Ze metselde en droeg zo haar steentje bij aan de realisatie van twee schoollokalen en een toiletblok in Bolivia. Daarnaast lukte het haar ook om een blinde man te spreken in het Zuid-Amerikaanse land. Dat laatste vond de Amsterdamse, die zelf zeer slechtziend is, heftig. „Die man lag de hele dag op bed naar de radio te luisteren. Zijn tachtigjarige moeder kwam iedere dag zijn prakje brengen. Hij was tevreden, want hij kreeg één keer per jaar een uitkering, waarvan hij net rond kon komen. Bolivianen zijn vooral bezig met overleven, terwijl ik mijzelf ontwikkelen belangrijk vind. Toen ik de blinde man vroeg of hij geen zin had om op ontdekkingstocht te gaan in zijn dorp of dingen te leren, reageerde hij heel verbaasd.”

Helpen bij het metselen van twee lokalen en een toiletblok van een kleuterschool. Mensen met een beperking bezoeken. Een kijkje nemen bij een school. Koken met ouderen. En af en toe een uitstapje maken naar een mooie plek in de omgeving.

Zijn reis is nog niet begonnen en toch al meer dan geslaagd, vertelt Clemens Merx (22) uit Alblasserdam. De trip zelf, met World Servants naar Bolivia, vormt de kers op de taart. Voor het eerst gaan tijdens een werkvakantie van deze organisatie ook jongeren met een beperking mee. „Ik verleg graag mijn grenzen.”