De Schotse predikant promoveerde recent aan de Universiteit Utrecht op de studie: ”Pilgrims in the port: Migrant Christian communities in Rotterdam (”Pelgrims in de haven: Christelijke migrantengemeenschappen in Rotterdam.”)

Dr. Calvert (62), momenteel verbonden aan de Steeple Church in Dundee (Schotland), was van 1995-2014 predikant van de Schotse Kerk in Rotterdam. Zijn vier kinderen groeiden op in deze havenstad en vijf van zijn kleinkinderen wonen in Nederland.

Groeiend fenomeen

De Schotse Kerk in Rotterdam bestaat al sinds 1643 en was een van de eerste migrantenkerken in die stad. Deze kerk is onderdeel van de Church of Schotland en ze werkt in Nederland nauw samen met de Protestantse Kerk.

Tijdens zijn verblijf in Rotterdam zag Calvert hoe belangrijk migrantenkerken zijn. Hij begon een onderzoek naar deze kerken die door de wereldwijde migratie een groeiend fenomeen zijn. Zo stelde hij een lijst samen van 113 migrantenkerken in de Maasstad, later aangevuld tot 180. Ook stond hij aan de basis van SKIN-Rotterdam, een netwerk van migrantenkerken in de Maasstad.

Voor het onderzoek koos Calvert zes kerken uit. Drie van deze kerken staan in een historisch traditie: de Kaapverdische rooms-katholieke parochie, de Moravische evangelische gemeente en de Urdu protestant church Rotterdam. Daarnaast koos hij drie nieuwe migrantenkerken: Victory Outreach Rotterdam, Glorious Chapel international en Alliance Messianic pour l’Evangelisation des Nations.

Dienen

Met zijn studie wil dr. Calvert een duidelijk profiel geven van de migrantenkerken. „Ik geloof dat het voor een geestelijke vernieuwing nodig is dat christenen van samen bidden. Een zichtbare eenheid gaat verder dan onze eigen kerk. Als christenen elkaar en anderen willen dienen, heeft dat invloed op de cultuur en leidt dat tot veranderingen.”

Calvert concludeert dat religie in veel Rotterdamse migrantenkerken bloeit vanuit de ervaring van het pelgrim zijn. Zo is een belangrijk verschil met de vroegere migrantenkerken dat veel nieuwe gemeenten minder focussen op het land van herkomst of hun eigen groep. „De uitspraak dat zondagmorgen 11 uur de tijd is dat de segregatie het meest zichtbaar is, gaat in Rotterdam niet op. Dat is opvallend omdat deskundigen er juist van uitgingen dat de meeste immigranten hun diensten willen houden binnen hun eigen groep. Veel migrantenkerken in Rotterdam zijn gemengd en dragen uit dat ze zich willen verbinden met de stad waar ze wonen.”