Eén of twee zaterdagochtenden per maand ben ik vrijwilliger in Kinderhospice Binnenveld in Barneveld. Ik vind het heel mooi om dat te doen. Het geeft mij veel voldoening naast mijn fulltimebaan als verpleegkundig specialist in de gehandicaptenzorg.

Bij het hospice heb ik een zorgtaak. Die loopt uiteen van het wegwerken van trommels wasgoed, wat ik heerlijk vind, tot het ondersteunen van verpleegkundigen bij de verzorging van de kinderen. Dan help ik bijvoorbeeld om ze in bad te doen. Dat geeft de verpleegkundigen wat lucht, want zij hebben het beredruk.

Het is belangrijk dat ik in dit vrijwilligerswerk mijn grenzen bewaak. Toen ik me bij het Binnenveld aanmeldde, waren ze wat voorzichtig omdat ik in mijn gewone werk medische en verpleegkundige handelingen mag verrichten. „Kun je je handen op je rug houden als je ziet dat er ergens ingegrepen moet worden?” vroegen ze. Dat lukt mij gelukkig heel goed. De verpleegkundige handelingen zijn voor de verpleegkundigen, daar bemoei ik mij niet mee.

Het Binnenveld is een heel mooie plek om te werken. Je voelt de zorg, de rust en de liefde die daar geboden worden. Ze hebben in Akkie Heeres ook een hele goede vrijwilligerscoördinator. Echt petje af voor haar. De sfeer is heel goed. De vrijwilligers krijgen iedere maand een nieuwsbrief, waarmee we op de hoogte blijven van gebeurtenissen die voor ons ook belangrijk zijn. We kunnen trouwens nog steeds vrijwilligers gebruiken. Bijvoorbeeld bij het koken en bij de verzorging. Ook mannen zijn welkom. En je hoeft niet uit de zorg te komen.

In het hospice verblijven ernstig zieke kinderen. Sommige hebben een verstandelijke beperking, andere gaan lichamelijk steeds verder achteruit door bijvoorbeeld een stofwisselingsziekte. Er zijn ook kinderen met complicaties als gevolg van een behandeling tegen kanker. Vaak komen kinderen een tijdje bij ons logeren om de ouders te ontlasten. Andere wonen hier totdat ze overlijden.

De kinderen zijn kwetsbaar. De meeste kunnen niet goed tegen prikkels. Het is dus belangrijk om rustig te zijn en niet hard te praten. Ik geniet enorm van een glimlach op een gezichtje of als ik zie dat een kind helemaal ontspant als het in bad ligt.