Volgens de aanpak van Kerry zouden bedrijven aanspraak kunnen maken op koolstofkredieten voor investeringen in projecten van ontwikkelingslanden. De projecten zijn bedoeld om infrastructuur te bouwen die bestand is tegen hitte en stormen. Ook kan het geld gaan naar het koolstofvrij maken van elektriciteitsnetten, bijvoorbeeld door de toepassing van hernieuwbare energiebronnen of het aanleggen van energieopslagsystemen. Daarbij is het de bedoeling dat kolencentrales sneller buiten bedrijf worden gesteld.

De kredieten worden gekoppeld aan plannen van nationale en lokale overheden om de uitstoot te verminderen. Dat moet ervoor zorgen dat er geen kredieten worden toegekend voor de installatie van hernieuwbare projecten in een land dat bijvoorbeeld ook nieuwe kolencentrales blijft bouwen. Olie-, gas- en steenkoolbedrijven zouden ook niet aan het initiatief mogen deelnemen. Belangrijke details van de plannen zijn nog niet uitgewerkt. Dan gaat het bijvoorbeeld om het geloofwaardig voorspellen van toekomstige broeikasgasemissies van landen of de toetsing van het terugdringen van de uitstoot.

In zijn toespraak woensdag ter introductie van zijn plan, zei Kerry de scepsis te begrijpen. Maar door betere garanties zou het plan meer kans van slagen hebben, redeneerde de Amerikaan. „We mogen de fouten uit het verleden ons er niet van laten weerhouden een krachtig instrument in te zetten om privé-kapitaal daar te brengen waar het het hardst nodig is”, zei Kerry.

Kerry’s voorstel kreeg veel steun van het Bezos Earth Fund, van voormalig Amazon-directeur Jeff Bezos, en de Rockefeller Foundation. Met zijn toespraak probeert Kerry de particuliere sector in te schakelen via zogeheten koolstofkredieten. Deskundigen zien het plan van Kerry als een groot risico omdat het uiteindelijk bedrijven zou kunnen belonen die betalen voor projecten die niets doen om broeikasgassen uit de atmosfeer te houden.

Het is de bedoeling dat Kerry’s plan het komende jaar wordt uitgewerkt. Dat gebeurt in overleg met een breed scala aan belanghebbenden, waaronder regeringen, bedrijven en normeringsorganisaties.