Dat maakte de RUG dinsdagochtend bekend. De groep doven waarom het gaat, communiceert door middel van gebarentaal en kan op zijn hoogst enkele losse woorden lezen. Dat betekent dat gewone bijsluiters voor hen onbegrijpelijk zijn. Hulpverleners die goede voorlichting kunnen geven over medicijngebruik, bijvoorbeeld apotheekmedewerkers, beheersen meestal geen gebarentaal. Het gevolg is dat doven met een verstandelijke handicap vaak niet de informatie krijgen waar ze wettelijk recht op hebben. Dit leidt regelmatig tot verkeerd gebruik van medicijnen en een gebrek aan motivatie om de geneesmiddelen in te nemen, aldus de RUG.

De wetenschapswinkels Geneesmiddelen en Taal, Cultuur en Communicatie hebben daarom in een gezamenlijk project een visuele bijsluiter ontwikkeld. Deze bestaat uit een stramien en afbeeldingen die getest zijn op het begrip van de doelgroep. Daardoor is voor elke patiënt afzonderlijk een visuele bijsluiter samen te stellen. Het aantal afbeeldingen is momenteel nog beperkt, maar er wordt gezocht naar mogelijkheden om dit uit te breiden.

Voor hulpverleners die professioneel te maken hebben met geneesmiddelenvoorlichting aan deze doelgroep komt het materiaal binnenkort op cd-rom beschikbaar. Behalve doven kunnen in een later stadium andere groepen baat hebben bij de visuele bijsluiter, zoals verstandelijk gehandicapten, functioneel analfabeten en laagopgeleide anderstaligen.

De belangrijkste elementen uit de schriftelijke bijsluiter worden verbeeld. Het gaat bijvoorbeeld om de reden waarom je het geneesmiddel krijgt, hoe je het moet innemen en wat eventuele bijwerkingen zijn. Ook is er een doseringsschema toegevoegd. Een test heeft uitgewezen dat het ook voor antipsychotica en antidepressiva mogelijk was begrijpelijk te verbeelden wat het geneesmiddel doet.