Ds. H. Peet, christelijke gereformeerde kerk Eben-Haëzer in Sliedrecht: „De oorlog is in onze gemeente heel zichtbaar doordat al aan het begin van het conflict een Oekraïens gezin in Sliedrecht is komen wonen, op uitnodiging van een bevriend echtpaar. Zij zitten iedere zondag in de kerk.

Als president Poetin dreigt met het inzetten van kernwapens, dan merk ik dat dat binnenkomt. Ook voelen mensen de gevolgen van crisis op crisis in hun portemonnee. In gesprekken proef ik de vragen: waar gaat het naartoe? Maar ook: hoe moeten we hier in het licht van de Bijbel naar kijken?

Mensen die psychisch kwetsbaar zijn en bijvoorbeeld een neiging tot depressiviteit hebben, zijn extra gevoelig voor deze oorlog. Vaak is er wel een basisvertrouwen dat niet Poetin regeert, maar dat de Heere overal boven staat. Als dat vertrouwen verdwenen is, probeer ik mensen daar weer op te wijzen.

Op nieuwjaarsmorgen heb ik gepreekt uit Jesaja 46:10, over Gods raad die zal bestaan. Zijn plan gaat door, ook als onze plannen worden doorkruist. Dat is heel actueel geworden in de huidige situatie.”

Ds. E. Mijnheer, hervormde gemeente in het Gelderse Oene: „Vanuit onze kerk vertrekken er van tijd tot tijd gemeenteleden met een voedseltransport naar Oekraïne. Daarnaast bezoeken anderen bevriende gemeenten in Oekraïne, om hen te bemoedigen. De oorlog leeft dus sterk voor een groot deel van de gemeente.

Toch ligt de oorlog er niet duimendik bovenop tijdens pastorale gesprekken. Wel zeggen mensen dikwijls tegen me: „Wat is er toch veel aan de hand is in de wereld.” Daarbij komt ook weleens naar voren dat het de tekenen der tijden zijn, en dat we de voetstappen horen van de Heere Jezus Die dichterbij komt.

Op catechisaties merk ik niet dat de oorlog in Oekraïne heel sterk leeft. Ergens denk ik dat veel jongeren verzadigd zijn van al het nieuws; de belangstelling is weggeëbd. Maar als ik in onze agrarische gemeente op catechisatie zou beginnen over de boerenprotesten, dan komen de gesprekken direct los: mag je wel of niet protesteren, en hoe protesteer je dan? Ik merk dat dat onderwerp meer leeft.”

Ds. H.A. van Zetten, gereformeerde gemeente in Nieuw-Beijerland: „Ik geef catechisatie aan de 18- en 19-jarigen, de 20-plussers en de belijdenisgroep. Afgelopen donderdag praatten we wat langer door over de oorlog. Ik merk heel goed de tweeledigheid. Enerzijds is er bezorgdheid. Jongeren vragen zich af waar dit toe leidt en waar we nog terecht gaan komen. Anderzijds weten ze echt wel dat de Heere alle dingen regeert, niet alleen in het persoonlijke, maar ook in het politieke en maatschappelijke leven. We kwamen uit op psalm 93, waar staat dat de Heere geweldiger is dan het bruisen van de grote wateren. Alleen bij Hem kunnen we rust vinden. Het besef dat God niets uit de hand loopt, lost niet alle vragen op. Je zorgen in Zijn hand leggen, klinkt makkelijk van een afstand, maar als het jezelf betreft, wordt het vaak anders.

Ik merk dat de oorlog wel leeft in de gemeente, bijvoorbeeld doordat mensen het nieuws goed volgen. Er is geen paniek, maar wel enige bezorgdheid.”