Het COA zegt vrijdag dat het terrein voor het aanmeldcentrum dinsdagavond helemaal leeg was. „Iedereen die overdag was gekomen, had onderdak. Opeens kwam een groep mensen uit de verte. Vanuit het niets hadden ze tentjes bij zich. Het is heel vaag waar ze vandaan kwamen en waarom, het is met vraagtekens omhuld. Ze zijn vrijwillig buiten gaan slapen, want er was voldoende plek, bij ons of bij de noodopvang.”

Volgens voorzitter Roos Ykema van MiGreat stond het terrein bij het aanmeldcentrum juist al de hele dag vol. „Mensen kwamen uit opvangplekken in Amersfoort, Zuidbroek en de omgeving van Rotterdam. Waarom weet ik niet, misschien waren de opvangplekken daar gesloten, het is een raadsel. Maar uiteindelijk stonden minstens 150 mensen buiten, onder wie twintig tot dertig kinderen, soms jonger dan twee jaar.”

De mensen stonden in de regen en de herfstkou en hadden sinds het ontbijt niets meer gegeten, zegt Ykema. „Tussen 20.00 en 21.00 uur zijn families en alleenstaande vrouwen naar binnen gehaald. Toen gebeurde twee uur lang niets. Daarna gingen wat vluchtelingen naar een kantoor om daar op stoelen te slapen. Om 02.00 uur zeiden medewerkers dat het aanmeldcentrum vol was. Toen stonden nog veertig mannen buiten. Pas toen hebben wij tenten uitgedeeld.”

MiGreat ontkent dat mensen vrijwillig buiten hebben geslapen. „Het is lastig als je daar gedropt wordt door andere autoriteiten. Niemand staat daar voor de lol. Iedereen heeft een hele dag en een halve nacht aan het hek gestaan omdat ze zo wanhopig waren om binnen een slaapplek te krijgen.”

De tenten zijn woensdagochtend in beslag genomen. MiGreat is het daar niet mee eens. Ykema: „Wij delen alleen tenten uit als de overheid faalt, als duidelijk is dat mensen niet naar binnen mogen. Dat kunnen we niet aanzien, helemaal nu niet. De gezondheid en het welzijn van deze mensen zijn in gevaar. Mensen staan ook overdag buiten in de kou, als het zo hard regent hebben ze beschutting nodig. Dit is erger dan in de zomer een nacht buiten slapen.”

Sinds dinsdag is het wel gelukt om nieuwkomers onderdak te geven, in Ter Apel of in een noodopvang. „Maar het is en blijft krap, elke dag is het weer een grote puzzel. Op deze manier kan het niet langer, we hebben reguliere opvang nodig”, zegt een COA-woordvoerder.