Op de cd ”Improvisations Saint-Eustache Paris” laat Gerben Mourik z’n verbeelding de vrije loop, geïnspireerd door een motto van Albert Einstein: verbeelding is belangrijker dan kennis, want zij omvat de hele wereld, stimuleert vooruitgang en baart evolutie. De lat ligt hoog.

Uiteraard laat Mourik zich sturen door het romantische karakter van de orgelreus van Van den Heuvel uit 1989 in de Saint-Eustache. Het ”Poème Mystique” op drie thema’s van Debussy sluit er naadloos bij aan, ook al omdat deze tien minuten niet de taal van Debussy spreken, maar meer die van Vierne en Tournemire.

De ”Triptyque Symphonique” op twee thema’s van Thierry Escaich is eigentijds grillig, zeer uitbundig in de Danse, en toch zijn ook hier Vierne en Widor soms niet ver, zoals in het ostinatodeel van de Prélude. Het Adagietto, met in het boekje een stoutmoedige verwijzing naar Mahlers vijfde, lijkt zelfs een prachtig uitgesponnen versie van het Adagio uit Widors Vijfde Symphonie. Galant op z’n Duits (Mendelssohn!) klinken de aangename variaties op een lied van Brahms.

Van de transformatie van drie bekende Bachmotieven moet je houden – spannend en vermakelijk is het zeker. In de afsluitende ”Suite”, een hommage aan Pierre Pincemaille, combineert Mourik het Franse en het Nederlandse volkslied. In het ”Choral” klinken ze beide tegelijk in het gedeelde pedaal, een meerstemmig kunststuk.

In Nederland keken we altijd op tegen de Fransen. De Hollandse improvisatiekunst verdient het een exportartikel te zijn: minder clichés, meer nuances en constructieve verfijning dan in veel improvisaties van gerenommeerde Fransen.

Improvisations – Saint-Eustache Paris – Gerben Mourik; Vita Recordings (202102); € 18,50; bestellen: www.gerbenmourik.nl