Ds. John Purves van de Schotse St. Andrew’s Church in Sri Lanka hoorde pas zondagmiddag dat zich een ramp op het eiland had voltrokken. „Wij wonen in de hoofdstad Colombo, in het zuidwesten. Daar is nauwelijks iets gebeurd. Toen de dienst om 09.30 uur begon, wist niemand nog van iets. De grote schade is aan de oostkust.”

Toen Purves het nieuws hoorde, kon hij het moeilijk vatten. „We hielden het niet voor mogelijk dat zoiets kon gebeuren. We hadden een gevoel van dankbaarheid, en tegelijk ook van schuld. Maar we realiseerden ons pas veel later dat de ramp deze schaal had.”

Vanuit Purves’ gemeente kwam zondagmiddag al spontaan een hulpactie op gang. „Dat ging eigenlijk vanzelf. Een van de leden werd aangewezen als coördinator. Op maandag konden we voedselhulp bieden aan mensen aan de zuidkust. Dat is inmiddels uitgebreid naar het oosten.”

Veel Srilankaanse kerken zijn betrokken bij de noodhulp. De National Christian Council coördineert de activiteiten, vertelt woordvoerder S. K. Xabier. „De behoeften zijn heel breed en groot. We richten ons vooral op medicijnen, voedsel en kleding. Die halen we op bij gemeenteleden, maar we kopen ook wel in via plaatselijke bedrijven. Ook verspreiden we dingen als slaapmatten.”

Ook de hulpverlening vanuit de National Christian Council begon zondagmiddag al. „We hebben eten gekookt en rondgebracht. Maar het grote werk begon pas op maandag.”

Lastig voor de organisatie is dat de meeste medewerkers vakantie hebben. „We draaien op halve kracht. Maar als de Heere ons de kracht geeft, redden we het”, aldus Xabier.

Er zijn zeven kerken aangesloten, maar slechts drie participeren in de noodhulp van Xabier. „Dat heeft ermee te maken dat sommige kerken dichter bij de getroffen gebieden staan dan andere.”

De christelijke organisatie stelde zich direct na de ramp ten doel ten minste 12.000 gezinnen te helpen. Xabier: „Zoals we nu bezig zijn, lijken we dat te halen. Misschien gaan we er nog wel overheen en bereiken we er bijvoorbeeld 15.000.”

De kerken richten zich ook op de „minder bereikbare gebieden”, vertelt Xabier. „De media hebben vaak aandacht voor alles wat bij wijze van spreken langs de grote weg gebeurt. Maar wij zoeken de meer onbereikbare gebieden op.”

Bij de hulptransporten gaan ook mensen mee om pastorale gesprekken te voeren, vertelt Xabier. „Slachtoffers kunnen met hen praten, zo lang als ze maar willen. Velen voelen zich schuldig, omdat ze zagen hoe anderen omkwamen en dat ze die zomaar met de vloed hebben laten meesleuren. Maar ze zijn helemaal niet schuldig. In de gesprekken proberen we die boodschap over te brengen.”

Het christelijke platform in Sri Lanka wil het werk volhouden tot eind januari. „Tot die tijd verlenen we noodhulp. Pas daarna richten we ons meer op de reconstructie voor de langere termijn.”

De organisatie krijgt ook internationale hulp aangeboden. „Vandaag spreken we met enkele Hongaren die medische hulp willen bieden. Als ze hier zijn, proberen we een overeenkomst te sluiten. Veel is nog onduidelijk, bijvoorbeeld hoelang ze willen participeren en zo. Momenteel hebben we alleen nog maar een fax met een toezegging dat ze komen. Ook vanuit Noorwegen heeft een christelijke hulporganisatie zich gemeld, maar daarmee hebben we nog geen verdere contacten gehad.”

Ds. Purves hoorde maandag op de radio dat de kerken als eerste op het eiland een helpende hand boden. „Dat vond ik bemoedigend. We zullen er voorlopig ook mee doorgaan.”

Internationale hulp is „van levensbelang” voor Sri Lanka, meent Purves. „De toeristenindustrie is voorlopig natuurlijk weggevaagd.”

De Schotse pastor heeft inmiddels ook gesproken met gemeenteleden die familieleden hebben verloren. „We proberen zo veel mogelijk één met hen te zijn en te laten blijken dat we om hen geven. De hele gebeurtenis herinnert ons eraan hoe klein en zwak we als mensen zijn. Het laat ons zien dat dit leven niet oneindig is, maar het begin van het eeuwige leven.”

Komende zondag houdt de Schotse ”Kirk” in Colombo een gebedsdienst. „Eigenlijk zouden we een nieuwjaarsviering hebben, maar door de gebeurtenissen hebben we het schema veranderd.”