Op het prikbord voor het stadhuis van Phuket, waar alle hulp aan toeristen wordt gecoördineerd, hangt een bruidsportret van een Nederlands stel. De vrouw, die sinds zondag spoorloos is, kijkt met een grote lach in de lens terwijl ze een bos bloemen vasthoudt. “30–jarige vrouw, herkenbaar aan platinum ring met inscriptie”, luidt haar beschrijving met een verwijzing naar de telefoonnummers waarop mensen informatie kunnen doorgeven.

Ook Maasdijker Arjan Groenewegen prikt dinsdag en noodkreet op het bord. Zijn echtgenote Annemarie raakte vermist bij Phi Phi. Op het briefje vraagt hij ook informatie over de vrouw van zijn vriend Albert die eveneens zondag verdween. Omdat Albert gewond in het ziekenhuis ligt, onderneemt hij de dagelijkse speurtocht naar de vrouwen in zijn eentje.

Aan het eind van de middag zit hij in een wachtruimte van een ziekenhuis waar hij net tevergeefs heeft geïnformeerd of de vrouwen daar in het mortuarium terecht zijn gekomen. „Ik heb gehoord dat er eind van de middag een boot met lichamen uit Phi Phi in de zeehaven van Phuket aankomt. Ik weet niet of ze daar ook worden geïdentificeerd, maar ik ga er maar heen."

Bij aankomst blijkt de informatie niet te kloppen. In een grote havenloods worden honderden lijkkisten op vrachtwagens geladen om te verdelen over verschillende mortuaria. Maar lichamen zijn er niet aangekomen. In de haven krijgt hij van een politiefunctionaris te horen dat de lichamen uit Phi Phi uiteindelijk in de stad Krabi, ten noorden van Phuket, terechtkomen. „Je hoort zoveel dingen dat je soms echt niet meer weet wat je moet doen", aldus Groenewegen. „Maar ik blijf hoop houden. Ik ga hier niet weg voordat ik weet waar onze vrouwen zijn."